Önemli olan yapmaktan mutlu olduğumuz şeyleri öbür insanların çizdiği çerçeveden çıkarıp yapabilmek.
Sayfa 37Kitabı okudu
İyi de sığmıyor bu kadar insan artık bu şehre
Cadde çok kalabalık. Milyonlarca insan bu şehirde ne yapar? Çoğunun doğduğu yer burası değildir; sorsan dünyanın bir ucundan gelmiştir. Eskiden kızardım, ne bok yemeye gelirsiniz diye. Bir gün oturup düşündüm. Ben bu şehrin adamıyım, ama ya babam, dedem " Ne bok yemeye gelmişler?" Sonra böyle söylemez oldum. Allah bir pusula koymuş insanların cebine, ibre burayı göstermiş kalkmış gelmişler.
Sayfa 81Kitabı okudu
Gelmiyor ki o günler bir türlü, her gün daha kötüsüne uyanıyoruz :((
"Biliyor musun," dedi bebeğine, "senin ötelerin çocuğu olmanı isterdim. Yaşamın bir kurşun, bir bomba, bir emirle son bulmamalı. Kaygı dolu geceleri, sabaha çıkamama kokusunu yaşamamalısın. Ölüm dolu sokaklar, kanlı meydanlar, haksızlıklar görmemelisin. Seni gelecek güzel günlerde dünyaya getirebilseydim."
Sayfa 91Kitabı okudu
Oysa uzaklık ve bilinmezlik pek bir şey ifade etmiyordu. Önemli olan anlaşılmaktı.
Sayfa 36Kitabı okudu
Birlikte yolculuk edeceğim insanlar arasında benim gibi bir şehri terk edenler de olacak, geri dònenler de... Kazançlı olanlar kimler? Dönenler mi, gidenler mi?
Sayfa 75Kitabı okudu
Yaşamak isteyenleri öldürmek gibi bir şey, ölmek isteyenleri yaşamaya zorlamak.
Sayfa 65Kitabı okudu
çoğunun pusulası sapıtık artık :)) kimi farkında kimi değil:))
Kader dediğimiz şey işte bu pusula. İbre mutluluğu gösterince mutlusun, ölümü gösterince ölüsün aşkı gösterince aşıksın......birisi çıkıp "Ya pusula saptırsa?" demişti. "O zaman oynatırsın sen de." demiştim de gülmüştük.
Keşke sapıtsaydı benim pusula da...
Sayfa 82Kitabı okudu
“..Göz göze geldiğimizde anlamıştım seni ne çok kırdıklarını. Alnında derin çizgiler vardı.”
Sayfa 12 - İletişim Yayınları, “Birinci Bölüm”
"Böylesine sınırsız ve özgürce,
Umutsuz bir ülkede
Umutsuzca bir yabancının eline muhtaç.
Acının ıssızlığında kayıp,
ve bütün çocuklar canavar."
Sayfa 97 - Sesli Kitap Storytel, The End adlı şarkıdanKitabı okudu
Yeni bir insan tanımanın sevincini uzun zamandır yaşamıyorum. Sanki bu şehirde yaşayan herkes tanıdık...
Sayfa 75 - Sesli Kitap StorytelKitabı okudu