Kuşku, inancın ikiz kardeşi olduğunu bilmek için fazlasıyla ıssız bir acıdır.
Kuşku, mutsuz ve terk edilmiş bir sokak çocuğudur; kendisini doğuran annesi bulup kollarıyla sarsa bile korkuyla kaçmaya çalışır.
Çünkü kuşku, yaraları iyileşene kadar gerçeği bilmez.