Yarım kalmaz insan.
Yarım bırakılır, yaralı bırakılır, yarı yolda bırakılır.
Neye uzaksak işte ona hasretiz.
10/04/2024
Bir sabah vakti bayram telaşıydı çocukluğumuz,
Yaşlı yüzlerin elleri öpülür,
Biz küçüklerin sözlerle gözleri öpülürdü
En güzel şekerler avucumuza konulurdu
Iyi kötü şekerlerin tarifsiz tadına hasretiz simdi.
Nerede o elde seker gönülde mutluluk bayramları?
Gören var mı umut dolu yarınları?
Vakitlerden, dağlardan ve sislerden epey önceydi kente geleli, kabulümdü, bilirdim ki insanlar kalbinin doyduğu yeri ev bellerdi.
Kalplerin konuştuğu bir gize saklıydı o evlerin kapısı.
İyi dilekler dillerden değil, göz bebeklerimden düşerdi.
Buralar sisli ve
Sana veremediğim mektubumu gaybına bırakıyorum.
Gayba ve gelmeyen yarınlara tutunmak olmasa bugünün verdiği yükü yüklenebilir miydik bilmiyorum. Gelecek ekli vakitlere, gayba ve gelmeyen insanlara ve gelmeyeceklere olan öfkemize denk özlemimiz ve meramımızla gittikçe dikişinden ayrılan bir yama gibi hayat yaşıyoruz.
Bu ana ait olmayan her şeye hasretiz.
Ellerim her sabah damarlarıma kadar buz tutuyor. Azıcık konuşmalar gibi her şey. Söylemek istenenler ağzımıza tıkılıyor.
Hırçın dalgalı denizde yorgun argın ilerleyen bir geminin limana hasret kaldığı gibi hasretiz mutluluğa...
İnancı olan insanlarız biz, zalim ümidimizi alabilir mi sanıyor? Kudüs bize, biz Kudüse hasretiz.
İnanıyoruz ki göğsümüzde büyüyen bu yangın, kavuşmanın habercisi.
Üzülme! Bu davanın sahibi haktır.
Hak olan davada zafer muhakkaktır.!
N.F. Kısakürek
🇵🇸
Hepsi güzeldi kar, tipi, fırtına
Günlerin geçişi ardı ardına.
Hasretiz bir kanat şakırtısına
Mavi gökte kuşlar yine uçar mı?
Uzak, çok uzağız şimdi ışıktan,
Çocuk sesinden, gül ve sarmaşıktan,
Dönmeyen gemiler olduk açıktan,
Adımızı soran, arayan var mı?…
Ahmet Hamdi Tanpınar
Ve ben denizi çok özledim...İstiyorum ki wolkmenim kulağımda ,defter kalemim elimde denizin dalgalarını seyrederek şiirler yazayım...Fakat işte gidemiyorum buna ayaklarım izin vermiyor...ki bir zamanlar deniz ve ben kardeş gibiydik...Epeydir hasretiz birbirimize...
Hanife Çıta -Mart
düşünüyorum da, ömrümüz hâsretlerden
meydana gelmiş bir zincir. Kimi ekmeğe, kimi çocukluğuna, kimi gençliğine, kimi sevdiği herhangi birşeye, kimi sevmeye, kimi sevilmeye, kimi arkadaşa. O bunu bekler, öbürü bekleyişi
bekler. Her kavuşma başka bir hâsrete yol. Yaşarken yaşamaya hâsretiz..
Malum paradan yana çektiğimiz
Dert mi ararsın sen bizde
Dertten yana
salkım saçak yüklüyüz
Gülümse talihimiz,göster çocuk yüzünü
Hasretiz neşeye
güler yüze,sevince
Nemiz eksik
Bu gökyüzü altında?
Soyunmuş dökünmüş bizi bekliyor
Bütün nimetleriyle,yaşamak
Cahit Irgat
"İçten cümlelere öyle hasretiz ki duyunca mutlu oluyorum."
Sararmış Yapraklar (2023)