Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Yaban
İlk incelememi Yaban ile yapmak istedim.
Kolunu kaybetmiş bir gazi olarak Ahmet Celal, Anadolunun bir köyüne taşınıp orada yaşamaya başlasını konu alıyor. Anadolu köylüsünün cahilliğini, geri kalmışlığını, fakirliğini o kadar çarpıcı bir şekilde anlatmış ki o hissi yaşıyorsunuz ve hayretle okuyorsunuz. Romanda Türk aydını ile Türk köylüsünün arasındaki o büyük farklı çarpıcı bir şekilde anlatmış. Ancak Ahmet Celal köye bir Türk gözü ile değil, Batılı bir aydının gözü ile bakmaktadır.
" Ah, ne kadar, ne sıkıntılı ve ne kadar kaba idi bu düğün! Mutlaka, Avrupa'da, bir cenaze alayı bundan daha ferahlıdır." (Bkz:33)
Kadına yüklediği anlamı beğenmesemde sade ve açıklayıcı anlatımı olarak beni etkiledi, genel anlamda güzel bir kitap ancak manidar bir kitap. Tavsiye ederim. İyi okumalar.
Hadi geri verin bana zamanın geçmek bilmediği, acıların üst üste geldiği, çocukluğumun ve gençliğimin sırtıma bir yük gibi bindiği menekşe kokulu sabahlarımdan hiç olmazsa birini. Hadi geri verin bana aynada asılı kalan gülüşlerimi, yastığımda sakladığım gözyaşlarımı. Hadi geri verin bana, hep boynu bükük baktığım sokakları, boş kalan diğer elimin sıcaklığını, pencerenin pervazlarına asılı kalmış hasretle bakan gözlerimin kirasını. Hadi geri verin, geceleri “Baba!” diye seslendiğim zamanları, sahipsiz bir yürekle bir kez görmek için adımladığım kaldırımları. Hadi geri verin…
* * *
Ahmet Ümit'in sekiz öyküsünün bulunduğu ilk öykü kitabıdır Çıplak Ayaklıydı Gece.
İsmiyle dikkatimi çeken kitapta her ilk öyküler 70'li, 80'li yılların devrimci gençlerinin hayatından kesitler sunuyor bize.
78'linin Mektubu isimli hikayede Ahmet Ümit öldürülen arkadaşı Enver Kurt'a hitaben onunla bu kavgaya atılışını, heyecanlarını, karakollara düğmelerini yad ediyor, ona özlemle, hasretle, biraz utanarak yazıyor bu mektubu.
İkinci hikayesinde Bir Akdeniz Düşü iki sosyalist arkadaşın yolları ayrı düştükten sonra bir çift mavi göze aşık olmalarını anlatıyor. Gençliklerinin heyecanını en güzel yıllarını temsil eden bu rengi ikisi de buluyor fakat hikayeleri biraz farklı oluyor tabi ki.
Sığınak hikayesinde gizlenmek zorunda kalan ve güneşe, gökyüzüne, denize hasret kalan bir militanı, Ölümün Hükmü Yok hikayesinde polisin elinde olan işkencelere maruz kalan bir yandan ölüm korkusu ağır basan bir yandan sevdiğini aklından çıkarmayan militanı anlatıyor.
En ilginç ve dönemi çok iyi yansıtan hikayesi ise Pezevenk hikayesiydi. Burada örgüt içinde polis olduğu ihbarı şüpheden içi içini yiyen bir üyenin hikayesini anlatıyor. Geceleri uykusu kaçan, evinin önünden geçen bir kişiden şüphelenip stresi sonuna kadar yaşatan bir hikayeydi.
Diğer hikayelerde de çocukluk, arkadaşlık, ölüm temaları üzerinde durmuş.
Genel olarak sevdiğim bir kitap oldu. Kısa kısa hikayeler, akıcı, kolay okunabilir bir günde bitecek bir kitaptı. Ağır okumalar yapılan zamanlarda rahatlatıcı bir kitap olarak tercih edilebilir.
Geçmiş zaman hatıralarına
Geçmiş zamana kısacık anılarla, tatlı, hüzünlü, hasretli, bir bakış.
Kitap çok hoş naif bir anılar anlatısıydı. Severek keyifle geçmişe, yaşamadığım eskiye ve yaşadığım bir 10-12 yıl öncesine, çocukluğuma götürdü beni.
Ne güzel bahsedilmiş yaşananlardan. Çocukluktan, akşamlardan, köşkler, evler, mahalleler, yürüyüşler, ormanlar.. Sevdiğimiz yakınlarımızdan, hoş sohbetlerden, bazı hatıralardan, taşınmalar, yolculuklardan..
Yazarın sevgiyle anlattığı geçmişe, geçmişteki yıllarına, çocukluğuna ve hislerine gidiyoruz, ve bunlar bizim de hislerimiz oluyor, eşlik ediyoruz. yad ediyoruz...
Güzel bir hatıralar yolculuğuna çıkmış gibi mutlu etti kitap beni. Yazarın derin, ince üslubu okumamı daha bir lezzetlendirdi. Az sayfalı, edebiyat dozu yüksek keyifli bir okumaydı.
Dünyaya geldiğimize memnun olduğumuz bazı günler vardır; bazı hisler, bazı kişiler, bazı yüzler vardır. Işte ben bu kitapla o günlerin doruğunu yaşadım.. Tavsiye ederim.
Keyifli okumalar...
Vuslat
Suzan ve Vade hem ev arkadaşı hem de meslektaş iki yakın arkadaş,Hasret ise komşuları
Anlamını unuttuğumuz komşuluğu ve kadın dayanışmasını hatırlatan bu üçlü ne yaşamış olabilir dersiniz?
Hasret küçük yaşta ailesini kaybetmesinin şokuyla uzun süren psikolojik tedavilerle birlikte hayat mücadelesine yetiştirme yurdunda devam eder.Sonrasında Barış ile evlenir;beş yıldır devam eden evliliği Barış’ın ihaneti ve Hasret’in ağırlığını,olgunluğunu kaldıramadığı bahanesiyle sonlanmak üzeredir ta ki gizemli bir kişi Hasret’e mesajlar gönderene kadar.Peki bu mesajlar nelerdi ve ne anlama geliyordu?Mesajları gönderen kişi kimdi?Her sayfasını soluk soluğa okuduğum,aralarda ağlamamak için kendimi zor tuttuğum özellikle Hasan Amcanın güncesinin sayfalarında anlattıklarında kaybolmak istediğim,bu kadar da olmaz dediğim doğrudur.Yazarın kalemine hayran olmamak elde değil çünkü olaylar öyle bir yerde düğümleniyor ve çözülmeye başlıyor ki kitaba ne zaman başladım ne zaman bitti anlayamadım.
#45saniye
“ Yaptığımız planları bozan da olmazların içinden olurlar çıkaran da kaderdir. O kaderdir ki ilahi gücün alnımıza yazdığı en müthiş cevherdir. Yeri gelir sütle beyazlığı ayrıştırır, yeri gelir yağmurlu bulutu hasret düşürür,yeri gelir yürekleri birbirinden başkası için atmayın aşıkları hasrete boğar. Yeri gelir akla karayı, ateşli suyu
