Bileydim layık olmadığını
Yürür müydüm yollarında
Sen birazı tereddüt
Birazı kan ve gurur
Acılarla beslenen bir zakkum çiçeğisin
Oysa hep ışıl ışıl
Hep rengârenk göründün bulutların ardında Anlayamadım
Yeşil sadece zehir dumanlı gözlerinde
Özlem sadece tufan
Ay gibisin;güneşler parlıyor gözlerinde
Senim tutkunla mecnun geziyor güneş ve ay
Her damla bir yıldızı süslüyor göklerinde
Sümeyrâ'yı arıyor her damlada bir saray
Tohumlar ve iklimler senindir; mevsim senin
Mekânın fırçasında solmayan resim senin
Ayrılığın bağrımda büyüyen bir yaradır
Seni hissetmeyen kalp, kapısız zindan olur
Sensiz doğrular eğri; beyaz bile karadır
Sesini duymayanlar girdabında boğulur
Ana rahminde ölür sensizlikten bir cenin
Şaşkınlığa açılır gözleri, görmeyenin
Sensiz,tutunduğumuz dallardan yılan düştü
İlkin karardı yollar,sonra heyelan düştü
Güvenilen dağlara kar yağdı birer birer
Sensizlik diyarından püsküllü yalan düştü