Yoldan geçenleri izlerken "Ne çok insan var" diye düşündüm. Hepimiz bi yerlere gidiyoruz, birileriyle konuşuyoruz, çalışıyoruz, dinleniyoruz. Ne kadar çoğuz. Hepimiz ne kadar çok kendimizi önemsiyoruz. Hayallerimiz var. Çok azımız uyguluyor hayallerini. Uğraşıyoruz yine de. Belli bir yaşa kadar, bişey olmaya çalışıyoruz. Olamayanlarımız çocuk yapıyor, kendi olamadıklarını, onlar olsun istiyor. Kafamızdaki olmak istediğimiz insan da farklı farklı. Genelde çok zengin olmak istiyoruz. Sıradan olmayı hazmedemiyor yine birçoğumuz. Özel olmalıyız, en azından bi kişi için. Kafasında olmak istediği kişiyi olamamış biri olarak, başka bir olamamış ile ilişkiye giriyoruz. İki sıradan insan, birbirinin ne kadar özel biri olduğunu hatırlatıp duruyor. Aralarından biri hatırlatmayınca ilişkiyi kesip, başka bir sıradana hatırlatması için arayışa giriyor. Uzun süre hatırlatanlar belli bi zaman sonra sıkılıp evleniyor, baktılar ikisi de birbirine bunu hatırlatmaktan sıkılmış, çocuk yapıp onu dünyanın en özeli kılıyorlar. Seçildiği için, annesinin babasının sıradanlığını aşmakla görevlendiriliyor. İstediği gibi biri olmak yerine, anne-babanın kafasında olmak istediği ama olamadığı insanı olmak zorunda. Hayır demesi neredeyse imkansız... Bu hayır diyemeyenler de büyüyüp çabalıyor, olmuyor, birini buluyor, sıkılıyor, çocuk yapıyor... Bu kısır döngü, böyle sürüp gidiyor, gittikçe artıyoruz.
Sayfa 146 - Mürekkep Basın Yayın - I. Basım/Kasım 2012Kitabı okudu
-Hayır, hayır, bana sadece tek bir şey söyle: Şu aralar birine aşık olmuş olabilir misin?
-Bunu gerçekten tam olarak bilemem ki anne.
Sayfa 22 - iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
"Anne, bana ne yapacaksın?"
"Hiçbir şey canım. Zaten cezalandırıldın sanırım."
"Hayır cezalandırılmadım. Bana hiçbir şey yapılmadı."
"Yanlış yaptığından beri çok mutsuzsun değil mi?"
Sayfa 126 - Gönül YayıncılıkKitabı okudu
Hz. Âişe: “Tahyîr ayeti indiğinde Resûlullah (sas) benden başlayarak: "Ey Âişe! Ben sana bir şey arz etmek isterim; ama anne ve babanla istişare etmeden cevap hususunda acele etmemeni dilerim" deyince ben: "Nedir, ya Resûlallah?" diye sordum.
O da bana: "Ey Peygamber! Hanımlarına de ki: Eğer dünya dirliğini ve süsünü (refahını) istiyorsanız, gelin size boşanma bedellerinizi vereyim de sizi güzellikle salıvereyim." (el-Ahzâb 33/28) ayetini okudu.
Bunun üzerine ben:
"Anne ve babamla senin hakkında mı istişare edecekmişim ey Allah'ın Resûlü! Hayır, ben Allah ile Resûlünü ve âhiret yurdunu tercih ediyorum” diye karşılık verip tercihimi yaptım.
Sayfa 91 - Siyer YayınlarıKitabı okudu
