Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Sanırım isminden de anlayacağımız üzere baş kahramanımız sevgili Aleksis Zorba. Yazar bize zorbayı yavaş yavaş sindirirken bu yolculukta yanımıza yoldaş olarak bizlerden biri ve zorbamızla alakası olmayan ama onu en çok takdir eden ve tabiri caizse ona özenen bir karakter de vermeyi unutmuyor. Kah zorbayı dizginleyen kah ona kapılıp giden bir karakter bu. Bu kitabı okurken Zorba ya deliler gibi kızdım, öfkelendim, ondan nefret ettim. Özellikle kadınlarla ilgili düşüncelerini okurken "aaa zorba yeter bırakıyorum artık seni okumayacağım." diyip yine de başında buldum kendimi. Bu kitabın bu kadar çok övülmesi,önerilmesi ve okunmasının asıl sebebi aslında içinde öyle yüce ve övünülecek şeyler değil de, insanın esas halini barınıyor olması bence. Tabii bu benim fikrim. Zorba kendi özgürlüğünü kazanmış bir karakter ama bu özgürlüğe ulaşana dek yakıp yıkmış, üzmüş ve tüm bu yollardan geçen zorba yoldaşına diyor ki " sen özgür olduğunu sanıyorsun patron ama değilsin sadece senin bağlı olduğun ip diğerlerininkinden biraz daha uzun" aslında hepimiz işte bundan ibaretiz. Lakin zorba yı zorba yapan özellikler de tartışılır. Sözün özü bu zorba bey ne iyi bir karakter ne kötü, tam anlamıyla günümüzde yaşaması kuvvetle muhtemel zaafları,arzuları, zayıf noktaları olan bir insancık, ama emin olduğum bir şey varsa o da zorba da olsa bir kalbi olduğu ve onca söylediklerine rağmen bunu gizleyememiş olduğudur. Ben zorbayı okurken dünyasına kapılıp gittim, oralarda yaşadım,o şarapları içtim adeta. Ama iyi ki de okumuşum dedim. Bana kalırsa okunmalı ama sevip sevmemek sizlere kalmış..
"Susamıştım - içmek için bana kanımı verin, diye size yalvarmıştım. Çünkü bir meczup, kendi kanından başka neyle giderebilir ki susuzluğunu?"
Hepimiz az biraz meczup sanki burda Halil Cibran kıssadan hisselerle anlattığı çok güzel hikayeleri barındırdığı okurken zevk altım hayatın içindeki olayları çok güzel bir şekilde felsefik bi biçimde açıklamış...
·
Puan vermedi
“Dişli kızlar karşı koyar!”
Merhaba sevgili kitap dostlarım️ @yabanciyayinlari nin son zamanlarda çok güzel kitaplar çıkarttığının hepimiz farkındayız sanırım. Dişli Kızlar da onlardan biri, yorumumdan önce konusundan bahsedeyim size biraz: Vivian Carter yaşadığı küçük Teksas kasabasının lisesinde herkesin futbol takımının her yaptığını alkışlamasından bıkmıştı. Cinsiyetçi kıyafet kurallarından ve bitmek bilmeyen tacizlerden bıkmıştı. Ama en çok da daima kurallara uyan iyi kız olmaktan bıkmıştı. Viv annesinin geçmişini keşfettiğinde, ondan ilham alarak feminist bir dergi hazırlamaya ve okulda gizlice dağıtmaya karar verdi. Tam pes edecekken derginin diğer kızlara güç verdiğini, onları ses çıkarmaya teşvik edeceğini fark etmesiyle işler hayal bile edemeyeceği bir noktaya ulaştı. Kendisinden beklenmeyeni yapan bu kız, yoksa feminist devrimin fitilini mi ateşlemişti? Tabi ki o okulda artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
O kadar eğlenceli ve bir o kadar da güzel bir hikayeydi ki okurken bitmese keşke dedim. Bence her yaştan insana hitap eden bir kitap ama en çok da evde sıkılan çocuklarımız için birebir. Ben bile bu kadar eğlendiysem onları düşünemiyorum. İçimdeki feministlik fitilini ateşleyen ve ‘haydi daha fazlasını yapabilirsiniz direnin’ diyerek okuduğum bu kitabı hepinize tavsiye ediyorum, mutlaka inceleyin. Mutlu ve sağlıklı akşamlar
152 syf.
7/10 puan verdi
Bazı kitaplarda yüzlerce inceleme gördükten sonra bu kitap için bu kadar az inceleme girilmiş olması beni biraz şaşırttı. Bunun sebebi yazar mı, yoksa kitap mı emin olamadım.
Kitap seçerken ilk dikkat edilen unsurlardan birisi kitabın adıdır. Bazı kitaplar içeriğe sadece göz kırpar, örneğin "Kaptan Yemeğe Çıktı ve Tayfalar Gemiyi Ele
Hasan Ali Toptaş’ın okuduğum ilk eseri. Eseri okurken Türkçe’ yi kullanım sadeliğine ve anlatımındaki akıcılığına hayran kaldım. Kitabın kapağında da bahsedildiği gibi “Sadece H.Ali Toptaş okumak için bile Türkçe öğrenmeye değer.” ifadesi kendini göstermiş.
Sıkmadan, hikayenin içine okuyucuyu sararak ilerliyor eser. Akılda takılı kalan sorularla
Sevgi neydi?
Sevgi iyilikti. Dostluktu.
Sevgi emekti.
Kitap boyunca bu sözleri aradım lâkin içerisinde geçen böyle bir bölüm yoktu.Ama şunu da belirteyim ki kitabın tamamının özetinden bu cümleler çıkıyordu zaten ortaya..
Filmini kitabını okumadan izlemişizdir hemen hemen hepimiz.İlyas yine İlyas,Asya Asel ama.
Aytmatov’un en bilinen,klasikleşen temel bir eseridir bu.Filmi ile ister istemez kıyaslayınca ben kitapta duyguların yaşantıların daha derinlemesine işlenmesini beklerdim.Daha yoğun bir duygu aktarımı olabilirdi açıkçası.Duygular biraz yüzeysel geçilmiş.
Biz kadınlar…Nerde bizi üzecek,kıymetimizi bilmeyecek,yıpratacak,yoracak erkek varsa genelde gider ona vurulur,aşık oluruz.Kalbimiz böyle erkeklere çarpar çoğu zaman.Hak etmedikleri halde uğrunda fedakarlıklar yaparız,kendimizden veririz;sonuç ya terk edilmek,ya hüsran,hayal kırıklığı ve bilimum çile,üzüntülü durum..
Oysa ki bizi mutlu edecek değer bilip el üstünde tutacak erkekler hep burnumuzun dibindedir görmeyiz;karşımıza çıkar zaman zaman ilgimizi çekmez bile.Karar bizimdir,ya aşkı seçip yerlerde sürünerek kahır ehli olmak,ya da bize değer vereni seçip huzurlu dingin makûl bir yaşamın kollarına bırakmak kendimizi..
Bu hikaye,bu kitap da tam olarak bu olayın,iki türlü ihtimalin de yaşanmış şekli..
Birbirine aşık iki insan,ama karın doyurmayan,sonunda ayrı yollara düşen bir aşk hikayesi..
Hüzünlü,buruk,kırık ve yaralı..
Issız bir adanın lafzı ve hayali, dudaklarımızdan ve muhayyilemizden binlerce kez geçmiştir. Koordinatları gayba tekâbül eden bu adada gâib olma arzusu, hiç birimizde gâib değildir sanırım. Hepimiz ıssız bir adada gâib olmayı elbette arzuladık. Bulmak için gâib olmak mi gerekiyor?
Aramak ile çabalamak kelimeleri arasında lügat yüzlerce sözcük
Uzun zamandır elimde olan, çok beğenilen, baskısı çok yapılan, çok tavsiye edilen Serenad kitabını nihayet bitirdim. Benim için zor bir okuma olmadığını söylemek istiyorum. Yazar, akıcı bir dil kullanmış ve bu konuda başarılı olduğunu söyleyebilirim. Ne yazık ki başarılı olarak gördüğüm ender yerlerden birisiydi. Bu kadar kişinin beğendiği kitabı
