Evet evet iyi ki doğdum!
İçimde kırk kadın. Kırkı da birbirinden başka bambaşka.
Kırk yıl önce bugün doğmuşum. Gün bugün artık kırklara karışmış, kırkından sonralara koşmuşum.
Kırk bahar çiçek açmışım, kırk yaz denizin tuzunda, güneşin sıcağında, dinginlik nadasında toprağım,yenilenmiş güç bulmuşum. Kırk sonbahar sararmış solmuş, sonra küllerimden yeniden doğmuşum.
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
"17 oldum. Ama sensiz oldum. Her doğum günümde fark ettiğim bir gerçek var 3 senedir. Doğum günlerim artık güzel değil çünkü sen yoksun. 3 senedir doğum günlerimi de sevmiyorum, 1 nisanları da, yılbaşını da, 17 aralığı da... Hepsi senden bir iz barındırıyor ruhumda. Doğum günlerim seninle anlamlıydı. Her doğum günümde arardın. Ben yine
Sadece bir parça ölüme açım
Gecenin bu saattine kadar düşüncelerden uyuyamadım bazen insanın içinde biriktirdiği onca acı yük olurmuş insana her geçen gün katlanarak artan kalbini zorlayan ben bu hayata görme engelli geldim ve ömrümün sonuna kadar bu şekilde öyle devam edecek bu benim ruhumu aklımı ve kalbimi çok zorluyor kalbim yeterince yıpranmamış gibi çok ağır şeyler
Sonuna kadar okuyun lütfen arkadaşlar.
Aslında hayatımız boyunca, bazen bir çok olumsuz şeyler yaşamış olabilir. Üzülmüş, kırılmış kırmış olabiliriz bazı kişiler yüzünden hayatımız zehir olmuş olabilir.
Küçük şeyleri dert etmiş olabiliriz belki,
bende bazen hep pozitif yasayan biri olarak bazen bazı şeylere üzüldüm, değmeyecek şeyleri dert etmişim kendime.
Ama öyle olmuyormuş, bazen