Bugün günlerden eskiler, yine. Unutmayı çok deniyorum. Hayatım boyunca hep denedim. Fakat unutmak diye bir şey sahiden var mı? Bilmiyorum. Nasıl unutulur iyilikler, kötülükler, anılar, acılar... Böyle bir güce kim sahip ki. Öyle kolay değil işte. İnsan yaşadıklarını unutamıyor. Mesele kişiler değil, mesele; o kişilerden arta kalanlar. Mesele;
Bu An Dışında Hiçbir Şeyin Garantisi Yok
"Hayat değiştiğinde, muhtemelen eski halini özleyeceksiniz. O uzun sabah arabalarını veya ofise yürüyüşleri veya telaşlı aile toplantılarını kaçırabilirsiniz. Onları özleyebilirsiniz çünkü o anlar sınırlıdır - yalnızca o sokaklarda dolaşacak ve o insanları belirli sayıda göreceksiniz.
Bir şeyi her yaptığında, bir kere daha eksilirsin. Bir gün bir şeyi son kez yapacaksın ve o günün ne zaman geleceğini nadiren bileceksin.
Hepinizin bildiği gibi, bugün belirli bir mahallede son yürüyüşünüz olabilir. Veya belirli bir kişiye son gülümseyişiniz olabilir. Aksini düşünmek aptallık olur. Bu an dışında hiçbir şey garanti değil.
Bu nedenle, hayata değer vermenin en iyi yolu, kendinize hayatın geçiciliğini hatırlatmaktır."
Andrew Anabi
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
Günaydın. Mutsuz, umutsuz, hayalsiz bir tekdüzeliğin içinde kalmaktan sıkılmaz mı insan? Sıkılır, sıkılır da bundan kurtulmak için kılını kıpırdatmaz bazen. Ne tuhaf. Mahpus'taki gibi: "Bana acı çektiren sıradanlıkların ortasında, olduğum yerde sayıyordum." Biraz klişe olacak ama zaman affetmiyor sevgili okur. Bize acı çektiren
Alıntı
NURETTİN HOCAYI TAŞLAMAK, ASIL GÜNDEMİ SAKLAMAK
Fatih’te, Fatih camiinin avlusunda bir süre oturun…
En az iki-üç ayakkabısız çocuk, yarım saat geçmeden yanınıza gelip para ister sizden.
5 lira için her şeyi yapabilecek, bunlar gibi yüzbinlerce çocuk yaşıyor sokaklarda…
İnin Beyazıt’a, Aksaray’a…
15-16 yaşında gencecik kızların ışıklarda
ÖZGÜR BİR TUTUKLU
İyi akşamlar tekrar, #36889321 hikaye yazma etkinliği kapsamında, ismini vermek istemeyen başka bir okurun hikayesini paylaşıyorum şimdi de. Umarım buna da cesaret verici yorumlar gelir.
ÖZGÜR BİR TUTUKLU
Zihnime baskı yapan düşünceler haddini fazlasıyla aşıyor.
Ne hakkı var onların, bu denli sorgulamalar