"İnsan ancak oyun oynayan bir çocuğun ciddiyetine ulaştığında kendisi olabilmeye çok yaklaşmıştır" Heraklitus
Sayfa 85Kitabı okudu
Sokrates'ten önce Thales,Heraklitus,Parmenides,Zeno,Pitagoras,Empedokles gibi büyük filozoflar yetişmişti,ama bunların çoğu doğa filozoflarıydı, yani nesnelerin doğal yapısını (physis),maddelerin ve ölçülebilen dünyanın bileşkenlerini ve yasalarını araştırmışlardı. Sokrates'e göre bunlar hoş ve güzel şeylerdi, ama filozoflar için bütün bu ağaçlardan, taşlardan hatta yıldızlardan çok daha değerli bir konu vardı : AKIL !
Sayfa 7 - MaviçatıKitabı okudu
Ben. Bi tek benim;
birden bire, her şey yerli yerindeyken, koynu boş kalan.
Şimşeği atlattığımı bile kimseler fark etmedi.
Savaş bitti. Sular,Heraklitus ne derse desin akmıyor
Heraklitus, her şeyin her an değiştiğini söylüyor dünyada. Bunu uygun bir yerde kullanırım. Heraklitus’u tanıyormuş gibi yaparak. İnşallah bana yalan söylememişsinizdir.
Sayfa 108Kitabı okudu
Heraklitus
Aynı akarsuya giriyoruz, ama gene de aynı değildir akarsu; giren hem biziz hem de biz değiliz.
Sayfa 73Kitabı okudu
Dil, istikrarıyla kararsızlıklarımızı bertaraf eder. Dünya her an değişirken, bizlere hayali bir süreklilik ve sabitliğin ardına saklanma olanağı tanır. Değişimin kaçınılmazlığını anlat mak için, "Kimse aynı nehire iki kez giremez," demişti Heraklitus oysa bu cümlede nehir sözcüğünün değişmiyor olmasını göz ardı etmişti, dolayısıyla aslında aynı nehire iki kez girilmesi gibi bir durum ortaya çıkıyordu. Ben bir kadına âşık olan bir adamdım ama bu cümle, duygularımın iniş çıkışlarını ve değişkenliğini ne ölçüde ifade edebiliyordu ki? Zaman zaman sa dakatsizliği, sıkıntıyı, sinir ve kayıtsızlığı da kapsayan aşka dahil miydi bu sözcükler de? Duygularımın belirsizliğini bütünüyle yansıtabilecek bir sözcük var mıydı ki?
