Zaman: durmuş gibi
Cihangir'de pazar günü şaşkınım
Olmayan uykumu bölüyor bir akordeon sesi
Bir çocuk ufacık sarı saçlı
Eminim kara gözlüdür görünmüyor uzaktan gözleri
Görünmüyor ki
Sokak derin uykularda duyulmuş şey değil
Cihangir'de geldiğim günden beri
Gurbetliğimden beri
Son travesti son bira şişesini yere çaldığından bu yana
Kaç
Dinlemiyorlar yüreğimin şarkısını oy
akşam
hüznümün soluk aynası
vurdukça yüreğime kanım oynaşır
derinleşir acısı parmakuçlarımın
kırmızı bir ölümü görmüş gibi
kanarım.
yoruldum
Veba Geceleri - Epidemi
Orhan Pamuk 'un dört yıldır yazmakta olduğu Veba Geceleri adlı romanının 27. bölümünü yayımlıyoruz. Olaylar 1901 yılında Ege'de hayali bir Osmanlı adası olan Minger'de geçer. Adanın nüfusunun yarısı Ortodoks, yarısı Müslümandır. Çin'den ve Hindistan'dan geldiğine inanılan, Asya'da milyonlarca kişiyi öldüren ve tarihte
Arkadaş Zekai Özger - Sığıntı Kuşu
akşam
hüznümün soluk aynası
vurdukça yüreğime kanım oynaşır
derinleşir acısı parmakuçlarımın
kırmızı bir ölümü görmüş gibi
kanarım.
yoruldum
en sevdigim yönümdur.herseye gülüp gecmek.
bulgur asi gibi isitip isitip onume koymam gecmisi.
simdi ki aklim olsa
yapmazdım eskiden yaptığım hatalari
ama hatalarim olmasaydi
simdi ki aklim olmazdi.
gulmeyi kendime ilaç edindim ben.
hergun bir adet alip cikiyorum evden.
ben enn yorgun olduğum zamanlara bile kahkahamla imza mi attim.
kim nasil mutlu oluyor demeleri birakip
nasil mutlu oluyorsam öyle yasamayi seçtim
hayat doluyum ben
hayati doya doya yasamayi bilenlerdenim ben.
bugun olmadi yarin olur diyenlerdenim
bugunun dünü olurda yarina asla olmaz
diyenim ben.
Sahi siz nasil mutsuz olmayi beceriyorsunuz.???.......(hamide)
Sığıntı Kuşu
akşam
hüznümün soluk aynası
vurdukça yüreğime kanım oynaşır
derinleşir acısı parmak uçlarımın
kırmızı bir ölümü görmüş gibi
kanarım.
yoruldum
değiştirmekten kanını yüreğimin
Yorgun
....
Kanayan bir öyküdür içimizdeki bozgun
Hergün yeni bir hüznü takıp koluna
Bütün saatleri acıya kuruyor sanki
Şarkıların hüzzam makamındayız
Kanıyoruz göçebe yollarda yılkı atlar
Bir acı kahve hatrını unuttuk
Her köşe başında bir maskara...
A. Hicri İzgören