Gençlere Öğütler
— Çalışmak için müsait gün ve saat bekleme. Bilki, her gün ve her saat çalışmanın en müsait zamanıdır.
— Çalışmak için müsait yer ve köşe arama. Bil ki, her yer ve her köşe çalışmanın en müsait yeridir.
— Bir günde ve bir zamanda yapman lâzım gelen bir işi (bir dersi, bir vazifeyi) ertesi güne bırakma. Zira her günün derdi gibi, işi de kendine
Sayfa 63Kitabı okudu
GENÇLERE ÖĞÜTLER..
— Çalışmak için müsait gün ve saat bekleme. Bilki, her gün ve her saat çalışmanın en müsait zamanıdır.
— Çalışmak için müsait yer ve köşe arama. Bil ki, her yer ve her köşe çalışmanın en müsait yeridir.
— Bir günde ve bir zamanda yapman lâzım gelen bir işi (bir dersi, bir vazifeyi) ertesi güne bırakma. Zira her günün derdi gibi, işi de kendine
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Anne Ve Babların Yuvası Kalplerdir, İncitmeyelim...
![[Fatih Erdem]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1931188_1715570160_7AGOM.jpg){kind=small}
___Huzur Evinden Mektup ___
(İbretlik)
*(5 senedir huzur evinde yaşayan bir annemizin kaleminden duygusal ve ibretlik bir mektup)*
Buz gibi odalarla dolu kocaman binalar diktiler ülkeme. İçine ömürlerinin son demlerinde olan anneleri, babaları doldurdular. Adına huzur evi dediler. Oysa huzur hiç uğramadı oraya. Eskiden
Hayatları boyunca hergun kendilerinden bekleneni yapmaktan epey yorgun düşmüş bir çok yoldaşımız bazı nedenlerden dolayı bu kurtuluşdan geri kaldılar
Bazılarının olanlar herkes tarafından duyulduğu taktirde şaşkına dönecek hatta suçlanacak aileleri vardı bazıları ise zayıftı ve ölümün sonuçlarından korkuyordu
Bunu bir dereceye kadar bende yaşıyorum kafama bir silah dayayıp tetiği çekemem çünkü kendimden daha güçlü olan birşey beni bundan alıkoyuyor üstelik her ne kadar hayattan nefret etsem de bedenim ölümü yakalayıp icabına bakacak kadar güçlü değil
Sayfa 11Kitabı okudu
Mart Ayı Hikaye Etkinliği - Meral ve Tablosu (Lütfen sonuna kadar okur musunuz)
Meral kocasını hüzünlü gözlerle kapıda karşıladı.
Meral:
-Nerede kaldın Süleyman? Merak ettim.
Adam hiddetle ve sinkaflı sözler eşliğinde,
Süleyman:
-Sana ne be kadın. Sana hesap mı vereceğim.
Dedikten sonra bitkin bir halde olan karısına sert bir tokat nakşetmişti. Tokatın etkisiyle Meral duvara çarpmış sonrasında yere
Gençlere Öğütler
— Çalışmak için müsait gün ve saat bekleme. Bilki, her gün ve her saat çalışmanın en müsait zamanıdır.
— Çalışmak için müsait yer ve köşe arama. Bil ki, her yer ve her köşe çalışmanın en müsait yeridir.
— Bir günde ve bir zamanda yapman lâzım gelen bir işi (bir dersi, bir vazifeyi) ertesi güne bırakma. Zira her günün derdi gibi,
Dünyada en nefret ettiğim binalar.. Huzurevleri(?)
( beş senedir huzur evinde yaşayan yaşlı bir annemizin kaleminden)
Buz gibi odalarla dolu kocaman binalar diktiler ülkeme. İçine ömürlerinin son demlerinde olan anneleri, babaları doldurdular. Adına huzur evi dediler. Oysa huzur hiç uğramadı oraya.
Eskiden yaşlılarımızı kapatmazdık başka yerlere. Onların yüzü suyu hürmetine belalar def oluyor der,
Sen de gideceksin !
Bir göz kırpışa daha mecalsiz, bir dakika sonrasından habersiz, gideceksin !
•Öğle ezanı okunmadan ya da sabah, bir abdest daha alamadan, bir secde daha yapamadan, ansızın bir gidişle, vedasız hem de, gideceksin !
Son yediğin lokmayı sindiremeden, tadı damağındayken üstelik, aç ya da tok, hesabı ödemeden, ellerine sağlık diyemeden, çaydan bir yudum daha alamadan belki, gideceksin !
Hergün olduğu gibi uyumuşken, alarmlar kurmuşken, ertelediğin alarm tekrar çalmadan, son gördüğün rüyanı da anlatamadan belki, yorgun üstelik, gideceksin !
Yarına ertelediğin, zamanı var daha dediğin, yapamam, değişemem, zor geliyor, olmaz dediğin ne varsa, yapabilmen için bir şans daha verilmeden, belki çok geç kalmış olarak, gideceksin !
Küs olduğun arkadaşın ya da akrabanla, annenle babanla, üç değil üçyüz gün olmuşken, belki de rahmetten cüdâ helalleşmeden, barışamadan, haklı da olsan, belki de haksız, gideceksin !
Sana verilen bütün rızkı ev, araba, eşya, elbise taksitlerine pay etmişken, bir yetimin başını okşayamadan, avucuna bir lokma koyamadan, nefesinle dahi olsun üşüyenlerin ellerini ısıtamadan, belki de nasipsiz, gideceksin !
Bir güneş daha doğmadan, bir yarın daha olmadan, sevdiğin dizinin son bölüm fragmanını da seyredemeden belki de, öylece gideceksin. Adın sanın unutulacak !
Kaç defa döndü devran, kaç nesil geçti kim bilir! Kaç çocuk ağladı babasının ardından, ya da kaç anne bebeği doğunca mutluluktan !
Bir kez daha sevdiğini söyleyemeden, cümleler içinde düğüm, susup, konanlar ve çabuk göçenler yurdundan çaresiz, sen de gideceksin !
Heey! "Sen" diyorum, Duymuyor musun ?
Sen de gideceksin!