“Diğerlerinden farklı olmamak daha iyidir. Çirkinler ve aptallar bu dünyada her şeyin en güzeline sahiptirler. Kafaları son derece rahat, ağızları bir karış açık öylece oturup oyunu izleyebilirler. Zafer nedir bilmezler belki ama en azından, yenilgiyi de tatmazlar. Hiç istiflerini bozmadan, kayıtsız, gürültüsüz patırtısız yaşayıp giderler; tıpkı hepimizin yaşaması gerektiği gibi. Ne başkalarını felâkete sürüklerler, ne de yaban ellerde heder olurlar.”
Sayfa 6 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Herkesleşme! Herkes leş.
Bu insancık, her sabah aynı saatte kalkar; aynı trene biner; ofiste aynı işi yapar; aynı yerde öğle yemeği yer; hep aynı garsona bahşiş bırakır; aynı trenle geri döner; genelde iki ya da üç çocuk sahibidir; biraz bahçe işleriyle uğraşır; tatil olarak yılda iki haftasını hiç hoşlanmadığı yerlerde geçirir; Noel'de ve Paskalya'da kiliseye gider ve altmış beş yaşında muhtemelen bastırılmış nefret
duygularının neden olduğu bir kalp krizinden ölene dek aynı monoton ve mekanik hayatı sürdürür. Ben yine de içten içe, bu insanın can sıkıntısından öldüğünden şüpheleniyorum.
Sayfa 22 - Kuraldışı Yayınevi
Herkesleşme herkes leş misali....
Artık yaşamak istemiyorum Olric.Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum... 
Oğuz Atay
⊰ dilsiz ustalar, suskun öğrenciler ⊱
“Coğrafyasını, iklimini, kültürünü paraya çeviren kimliksiz bir “büyüme”, onun da belleğini, geçmişsiz geleceksiz bir zamana hapsetti.”
2011
Sayfa 68 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
⊰ sinema kapıları - VII ⊱
“Yaşar bir ölü yalnızlığı kendince
O duyarsız kalabalıklardan artık…”
1982/83
Sayfa 45 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
