“ yürüme — birlikte yürüme...
— daha ulu bir şey bilmiyorum — sevişmek bile, bütün yakınlığıyla, yüceliğiyle, güzelliğiyle; ama, patlayan ve sönen tutkusuyla, heyecanıyla, doyumuyla, birlikte yürümekten daha üstün değil — hele, bir de, birlikte gidilecek bir yer (bir amaç, bir erek) varsa...
yürüyüş —
ne kavram ama!...”