"Aslında derdim, çok gençsin daha
20'yim dedi ama ruhum 1000 yaşında
Kayalar kesti ayaklarımı yine de
Bir şey hissetmek güzel hala ,bu dalgakıranda"
Gözün gördüğü, kulağın duyduğunun ötesinde bir şey bu. O enerjiyi vücudunun her noktasında hissetmek. Hissettiğini bilince çıkarmak....
“Ve hisler azizim!” :( Okumanı Tavsiye Ederim
107.
Beni dokunmadan hisset,
Çünkü dokunmak sadece maddeyi hissettirir.
Ve maddeler elbet sonludur,
Sonsuz olan bir düşünceyle hisset beni,
Var olmak aslen budur.
Ve yok olmak da tam manasıyla budur.
Maddeyi sever gibi sevme beni mesela,
Duygularınla dokun.
Dokunmadan hisset varlığımı,
Var olduğumu bilmen için somut sebep arama.
Çünkü var olmak, akılla alakalıdır.
Yok olmak tamamen kalbe vakıf bir duygu.
Varsam bir miktar da olsa hissettir,
Zira bilmek istemem yok olduğumu.
Unutmak istemem bu sonlu dünyada,
Sonsuz bir eylemin de yok olduğunu.
Sevmek, dokunmaktan önce gelmeli,
Ve hisler azizim!
Hisler dokunmadan tenler dokunmamalı.
Dokunmak, hislerle değilse ya ziyandır ya çer çöp.
Beni yer, hatta yok say ama öteleme.
Varlığının indinde bir zerre ise değerim,
Zayıf da olsa bir hisle, hissetmek isterim.
Yok olmaktan daha acı yok sayılmak,
Velhasıl varlıkta en zor şeydir, kayıp sanılmak. 
Nabzım 
Ahmet Taş Beni Ne Kadar Tanıyorsun
Çok sevdim. Sevdiğim kadar sevildiğimi hissetmek istedim. Hissedemediğim için, sadece şiirler ve güzel sözler bana yetmediği için çok kızgınım.
Zaman,zaman derler
Zamanın ne olduğunu seni bekler iken öğrendim
Aşk,aşk derler
Aşkın ne olduğunu seni sevince öğrendim
Acı veren şeylermiş bana öğrettiklerin
Seni kaybedince öğrendim.
En derin duygunun
Hissetmek olduğunu seni tanıyınca öğrendim.
F.D
Bir gün uyandı ve asla bir daha böyle hissetmek istemediğine karar verdi.
İşte o zaman değişti..
Ben seninle çay içmek istiyorum. Seni duymak, seni görmek, seni bilmek, seni yanımda hissetmek istiyorum. Sana şiir okumak istiyorum,
Özdemir Asaf
Bir Parça Delirmek
Haklı ya da haksız olmadan yazmak istiyorum, doğru ya da yanlış da sizin olsun. Söylediğim her şeye bir kulp takılabildiği için çekiniyorum konuşmaktan. Belki yazmak,fakat altına imzamı atamam zaman durmadığı müddetçe. Yürüsem suç,ayağa kalksam suç,konuşsam suç, sussam belki suç. Ne de kaybolmak bir çare. Yalnızca kendimi duyumsamak,hissetmek istiyorum. Bakın işte,tüm bu kalabalık ve hengame içinde kaybolmadım ve ben de insanım, benim de kalbim var;bir bu anlaşılsın istiyorum. Kimseye kırılmayacak kadar korkuyorum,korkağım. Bir hakkım olduğunu serdedemem, korkarım üzerime çullanırlar diye. Korkarım,meramımı açarsam susturmaya çalışırlar diye. Bir çığlık atmak istiyorum o zaman yalnızca, ben ve siz beni duyun,hissedelim varlığımı,fakat ne dediğimi anlamayın ki suçlamayın beni yine. Şikayetçi değilim,başıma gelen her şeyin müsebbibi benim, biliyorum. Ölmeden önce yalnızca, gerçekten bir insanla konuşabilmek ve onda kendimi hissetmek isterdim.
Tüm bunlar çok mu karışık? Belki de öyledir,fakat böylesi daha iyi. İnsanlar bilmedikleri değil, anladıklarını sandıklarının düşmanı çünkü. Ben anlaşılır sayılıp düşman kazanmak istemiyorum. Cesaretim yok.
