Zülfü Livanelinin eserini ilk kez okudum. Ve öyle hayran kaldım ki. Bu kitapta gazeteci ibrahimin raslantı üzerine çocukluk arkadaşı hüseyinin ölüm haberini görüyor ve bunun sebebini öğrenmek için mardine gidiyor ve orada meleknazı bulmaya çalışırken size neler neler anlatıyor.
Kitabın bana kattıkları;
Ezidilik hakkında bir çok bilgi sahibi oldum. Tuhafıma kaçan tarafı da oldu değişik inançlara sahiplerdi. Maruldan korkmaları, dini kitaplarının yok olması üzerine nesilden nesile sözlü ezber yolu ile aktarmaları, aslında şeytana tapmadıkları ve daha fazlası...
Türkiyenin farklı yerlerinde farklı dinlere ait kültürel, tarihi bir zenginliğe sahibiz bunu fark etmeme vesile oldu.
Kitapta etkilendiğim yer;
Özellikle ibrahimin meleknazı ararken zilan'dan( meleknazın arkadaşı ) dinledikleri beni bir o kadar üzdü bir o kadar da etkiledi. Okudukça daha başına ne gelebilir ki diyorsunuz.
En sevdiğimse meleknazın o yaşadığı zorluklara rağmen, pesetmeyişi, dimdik ayakta duruşu, çok güçlü bir yapıya sahip oluşu beni benden aldı.
Kesinlikle okumalısınız bu kitabı yoksa çok şey kaçırırsınız...
Herkese iyi okumalar dilerim...