GECE YARISI YOLCULARI | 9
Yarım saattir bekleyen Candan hem sıkılmış, hem de meraklanmıştı. Kapıya doğru ilerledi ve akan su sesini duydu. Bu kanlı oda onu iyice boğmuştu ve aşağı inip, bir sigara içmeye karar verdi.
Tam o sırada Duygu seslendi,
"Candan!"
"Efendim!"
Hassas bir nokta...
Evimizin kapısını kim o demeden açmayacak kadar temkinli ama her "benim" diyene kapıyı açacak kadar da saf bir milletin evlatlarıydık.
Tarihi Hoşça Kal Lokantası, Şermin Yaşar
Hadi anlat onlara
Dostum ben alıştım artık böyle sonlara
Bi hoşça kal bile demeden
Düştün yollara
Sevgi
O Bana Pis Solcu Derdi, Ben Ona Pis Ülkücü
Bir parkta gördüm onu!
Hiç tereddüt etmeden yanına gidip, pardon konuşabilir miyiz dedim?
Konuşmak istemiyorum dedi. Israr etmeye niyetim yoktu. Zaten can sıkıntısından gidip konuşmak istemiştim. Oraya da, bir dersten kalmıştım ve o dersi orada almak için gitmiştim. Şehir yabancıydı, insanlar da öyle;
Can içim
Ayrılmakla
Ölmek arasındaki ufukta
Yaşayan en keskin aşk sözümsün!
Şimdi seni hoşça kal demeden unutmak adına......
Bir masalın anılarını yanlız başıma senden çok uzakta
Kefeni çürüyen bir cesetten farksız bir halde yaşıyorum
Düşsel ve yerli yerinde duran akşamlarla inatlaşmadan
Dışı hüzün içi sulu yangınların hesabını kabulleniyorum
Atlı karıncaların arasında depreşen sensiz bulutların
Umarsız yağmur seline kapılan mülteci yürek sızımla...
Hadi anlat onlara
Dostum ben alıştım artık böyle sonlara
Bir "Hoşça kal" bile demeden düştüm yollara
Seni sordum yeniden rüzgârlara