Hep uzaksın bana
Hep mesafeli
Hep tedirgin.
Sanki aynı masaya oturmuş
Aynı çayın sıcaklığıyla ısınıp
Kelimelerimizi yudumlarken
Bir anda
Telaşla son trene yada vapura yetişmeye çalışır gibi
Bir hoşça kal bile demeden
Kokunu, sesini, nefesini, sıcaklığını bırakıp
Ansızın kalkıp gidecekmiş gibisin.
(Ama bilmiyorsun.
Ben gitme diye
Sana içimde şiirler biriktiriyordum...)
Ümit ÜSKÜDAR