Bu sabah geldim
Durdum
Yakın durdum sana
Saç tellerini okşadım
Boynundan öptüm
Surlara baktım
Yakılan yıkılan çalınan kanla yıkanmış surlarda durdum
Yürüdüm
Keçi burcunda ayaklarından öptüm bir çocuğun
Sokaklarını gezdim
Dar sokaklar
Yıkılmış evler
Vurulan gençler
Fıkara babalar
Yetim çocuklar
Dul kadınlar
Yüzleri ayrı
Acıları aynı
Öldüm o kadar çok öldüm ki
Toprağın tüm renkleri bedenime şahit oldu
Amed Emit Amid Amida Omid Kara Hamid Kara Amid Diyar-ı Bekir Diyarbekir Diyarbakır
Her kuçeyek te di dilêmin de hêvîye
Eşq û helbeste û mirine jîne azadîye...
Ve sürekli yanlış tercihler yaparım. Sorumluluk sahibi her insanın yapacağı gibi sorunlarla yüzleşip hatalarından ders alarak durumu düzeltmeye çalışmak bana göre değil. Çünkü düzeltmeye çalışırken iyice bozarım.