Spoiler içerir.
Cennet çayırları, adının çağrıştırdığı gibi cennet gibi doğası ile yeşiller içinde bir çayır... Henüz keşfedilmeden, bu vadiye yolu düşen herkesin tek düşündüğü: burada yaşayan insanın ne çok huzur ve rahata kavuşacağı düşüncesi. Dışardan böyle düşünüyorlar ama bir de yaşayanlara sormak lazım. Bu güzel, verimli topraklara yerleşen ondan fazla ailenin hikayesini okuyorsunuz kitapta. Kimi içinizi ısıtacak kadar güzel başlıyor hikayeye ama sonu hep hüsran. Hepsinin neredeyse ortak özelliği gibi aradığını bulamamak, huzura kavuşamadan göçüp gitmek.. O kadar güzel bir betimleme ile anlatılmış ki, hiç sıkılmadan okuyup bitiriveriyorsunuz. Ama bitince de bir burukluk işte içinizi kaplayan.
