içinizden1isi
@huzurkitaplardaoysa
"La paix commence avec un sourire."
OKUR :)
124 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
içinizden1isi yorumladı.
Anlamadım. Ben mi iyileşmemiş yarayım, herkes mi keskin bıçak? Sormadım. Sadece kanadım.
Ne kadar derin.. İçime işledi, yüreğimi sızlattı derin bir ah çekti yorulan yüreğim sanki ilk defa dile geldi bu yazıyla.. :)
içinizden1isi yorumladı.
Bütün büyük ve güzel şeyler küçük başlar. Küçük bir adımla, basit bir tebessümle, bir merhabayla, bir fikirle, bir hayalle,bir kalem ve bir kağıtla,boş bir tuval ve bir kac renkle, birazcık sevgiyle,biraz hoşgörüyle. Küçükte olsa bir şey yapın.
aynen öyle haklısın :) insanlar mutluluğu parayla karşılamaya alışmışlar bedava huzura gözleri kör :)
içinizden1isi bir yorumu yanıtladı.
Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim..
Ne hissettiysem onu söyledim, onu yaşadım. Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım, keşkelerim olmadı. Hiç bir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım. Karşıma bazen gerçek yüzler, bazen sahteler çıktı ama olsun ben yinede hislerimle yaşadım. Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim ya da asla birini severken karşılığını beklemedim. Dostluğuma değer biçmedim, sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim. Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim. Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım ama hata insana mahsustur dedim. Affettim, af diledim. Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim. Onlar beni saflıkla yargıladılar. Belki de içten içe sinsice güldüler ama asıl unuttukları şuydu, ben aldanmadım. Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar. Bir insan kaybının ne olduğunu bilemedikleri için. Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için.. Oysa ben hiç kaybetmedim, sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar..
İnsanlar için yaşamaktan kendi için yaşamaya giden, kendini bilen bir serüven bu :) ne mutlu bu hafifliği hissedenlerden olmak :)
artık kendim için yaşamayı öğrenmeye çalışıyorum :) yeter bu kadar özveri ;)
Okur Takip Önerileri
içinizden1isi bir yorumu yanıtladı.
Bir çocuk, büyüklerin foyasının meydana çıktığını görünce, onların ilahi bir zekası olmadığını, kararlarında her zaman isabet etmediklerini, düşüncelerinde yanılıp hükümlerinde haksızlık ettiklerini öğrenince içinde bulunduğu dünya birdenbire çöküverir. Tanıdığı şeyler devrilir, güveneceği bir şey kalmaz. Tapınılan şeyler bir kere devrildiler mi pür devrilirler, bin parça olurlar. Parçaları toplayıp yeniden bir araya getirmek zor iştir; ne yapsanız eski parlaklıklarını veremezsiniz. Çocuğun dünyası, imkanı yok, bir daha eski şeklini alamaz. Bir yanı boş kalır. Ondan sonra hep acı içinde büyür.
Sayfa 21 - ENGİNKitabı okudu
Kahramanının pelerinini çıkarıp atması gibi adeta..
içinizden1isi bir yorumu yanıtladı.
Ölmek mi istiyorsun? Git o zaman at kendini denize. 5 saniye sonra hayatta kalmak için çırpındığını fark edeceksin. Sen kendini öldürmek istemiyorsun sen içindeki bir şeyleri öldürmek istiyorsun.
Mesela bir insan neden kendini öldürmek istemez. Bu da ayrı bir sorun bence. Benlik ya da var olma duygusu bizi ayakta tutan bilinçsiz mekanizmalar gibi. Ölmeyi ya da yaşamayı akla dayalı olarak seçememek tuhaf bir olgu :) aklıma takılıverdi, pardon.
2 önceki yanıtı göster
Ben biraz kaderciyim sanırım :) yaşamı veren Rab alan da Rab olmalı bence.. Duyguların kaynağı da yürekten geliyo sanırım. Kalp değil Yürek :) Sorunun cevabını bulunca beni de bilgilendirin lütfen :)
1 sonraki yanıtı göster