Kuraklık nedeniyle nehirde bir hafta gecikmiş olan posta vapuru limandaki
kanala düdük çala çala girdi. Sonunda gerçek yaşam buydu işte, kalbim kurtulmuş, yüz
yaşımdan sonra herhangi bir gün mutlu bir can çekişmesi içinde aşktan ölmeye mahkûm
olmuştu.
Mayıs 200
Sevinç içinde sokağa çıktım, birinci yüzyılımın
uzak ufkunda ilk kez kendi kendimi görüp tanıdım.
Sabah saat altıyı çeyrek geçe sessiz ve düzen içinde
olan evim, mutlu bir şafağın renklerinin tadını çıkarmaya
başlıyordu. Damiana mutfakta avazı çıktığı kadar
bağırarak şarkı söylüyordu, dirilmiş olan kedi
ayaklarımın dibinde kuyruğunu yukarı doğru kıvırarak
yazı masasına kadar yanımda yürüdü. Rengi solmuş
kâğıtlarımı, mürekkep hokkasını, tüy kalemi düzeltirken
güneş parktaki badem ağaçlarının arasından
görünüverdi. Kuraklık nedeniyle nehirde bir hafta
gecikmiş olan posta vapuru limandaki kanala düdük
çala çala girdi. Sonunda gerçek yaşam buydu işte,
kalbim kurtulmuş, yüz yaşımdan sonra herhangi bir gün
mutlu bir can çekişmesi içinde aşktan ölmeye mahkûm
olmuştu.
Sayfa 98Kitabı okudu
lütfen OKUYUN. çok etkileyici
Memur olarak yeni atandığım postahanede en çok dikkatimi çeken, her hafta çarşamba günü gelip, benden mektubunu cebindeki kağıtta yazılı olan adrese yollamamı isteyen yaşlı amca olmuştu...Bir sonraki hafta tekrar geldiğinde, önce mektuplarına yanıt gelip gelmediğini sorar, gelmediğini öğrenincede benden tekrar mektubunu cebinden çıkardığı kağıt
Soğuk Deniz
İyi perşembeler, bugün de #99236053 Ocak ayı öykü etkinliği kapsamında ismini vermek istemeyen genç bir okuyucunun öyküsünü paylaşacağım. Geçen aylarda da bir kere paylaşmıştım kendisinin öyküsünü. Şimdiden iyi okumalar.
-----
Her zamanki gibi sabah uyanıp telefona bakınca bir an dikkatimi çeken bir şey oldu. Bugün