Devrik cümle. Tesbihi tağıtan zikir. Hz. Musa ve yanındaki genç, sepetteki balığı kaybeder. Ama balık denizde yolunu bulur. Balığı kaybettiklerini fark edince geri dönerler. İki denizin birleştiği yerdir orası. İlginç. Kaybettikleri yer, aynı zamanda buldukları yer. Önce onlar balığı kaybediyor, kayıp balık yolunu buluyor. Sonra onlar
Devrik cümle. Tesbihi tağıtan zikir. Hz. Musa ve yanındaki genç, sepetteki balığı kaybeder. Ama balık denizde yolunu bulur. Balığı kaybettiklerini fark edince geri dönerler. İki denizin birleştiği yerdir orası. İlginç. Kaybettikleri yer, aynı zamanda buldukları yer. Önce onlar balığı kaybediyor, kayıp balık yolunu buluyor. Sonra onlar
"Çağır Yûnus'um çağır... Tur'da Musa ile kendi yolunda Hızır ile çağır. Hz. İsa içte, Hz. Musa içte, Peygamber Efendimiz (sav) içte. Bu yol içten içe, hiçten içe, içe içe... Gidilirmiş değil mi Yûnus'um?"
Kandil Geceleri Kandil miyiz?.. - Garib Çoban
Berat'ımız mübarek olsun!..
Tamam!!!!!...
Berat zaten mübarek!!!...
Peki biz neyiz?..
Biz Berat'a gideriz!..
Peki bize geliyor mu Berat?..
Kendilerine Kitab verdiğimiz kimseler, onu gereği gibi okur ve hayatlarında uygularlar.
İşte ona gerçek iman edenler bunlardır. Onu inkâr edenlere gelince, işte asıl kaybedenler de onlardır. Bakara -121
Zâtına
Bir gözyaşının kayıp güzergâhında kayboluyor hisler. Göz yaşının güzergâhını bulunca kendimizi buluyoruz. "Dokunabilir misiniz göz yaşlarıma ellerinizle?" cümlesiyle gaybubetini yokluyor Orhan Veli kendinin ve hislerinin. Hz. Yakub'un göz yaşları gizli öznesi oluyor ağlayışlarımızın. Göz yaşı mı ağlamanın bir neticesi, yoksa ağlamak mı göz yaşının???
**
Hayatımın nehri bilmediğim iç denizlerde kayboldu.
Pessoa
***
Göz yaşı zımnîdir, yani gizlidir, bir katre suyun ardında gizli bir maksat vardır. Göz yaşı ile anla(t)maya çalıştığımız kendimize sır olandır. Benzetmenin tüm unsurlarını geride bırakarak kendimizi bi katre göz yaşına bırakışımızdır.
Nedir bu kaybolan göz yaşı güzergâhı Allah aşkına!? Göz yaşı hangi mahrem yanlarımızın üzerini örtüyoruz? Hangi duygudur suların altına gömerek kaybetmek istediğimiz? Hangi varlık sancısıdır anlatmak isteyip de gözyaşına salıverdiğimiz ? Aklıma Hz. Musanın Nil Nehrine bırakılışı geliyor. İki denizin buluştuğu yerde Hızır ile buluşur sonra Hz. Musa...İki deniz Hz. Yakub ile Hz. Yusuf'un buluştukları yer midir? Orada göz yaşından bir deniz yok mudur?
***
Bizim kaybettiğimiz göz yaşlarımız yok mu? Yeraltı sularımız, dip akıntılarımız, med cezirlerimiz, dalgalarımız, dipsiz kuyularımız, göz yaşı pınarlarımız, âb-ı hayatlarımız? En son ne zaman içimizdeki bebek Musayı nil nehrine bıraktık? Hadi doğrudan söyleyeyim; ağladık? O göz yaşı Allah'ın sohbet edeceği bir varlık üsaresi değil mi? Varlığımızı neden göz yaşı ile teyid etmiyoruz?
Asa-yı Musa gibi Süleymaniye'nin minareleri... vakit vuslata erişmeden kızıl bir denizin kıyısına varıyor. Hayal ile gerçeğin buluştuğu yerde -belki İstanbul ufkunda- unutmak, bilhassa geri dönmek için. Minareler göğü ikiye ayırıyordu: hayal ve gerçek. (Hz. Musa ile Hızır kıssasını hatırlayın... Bilge kul ile buluştuğu yeri, Hz. Musa'nın yanındaki gencin balığı unutuşunu ve geri dönmek zorunda kalışlarını)