“Yâ İlâhî!
İki sevgi ile seviyorum seni ben.
İlki sıradan bencil duygular,
İkincisi sana lâyık gerçek âşk…
Biri seni hep anmanın zevki,
Öteki perdesiz müşâhade şevki…
Onda da bunda da benim için bana övgü payı yok.
Her durumda da, her övgü, her sevgi sanadır.
Sana yaraşır.”
Hz. Râbiâtu’l Adevîyye (k.s.)