İrem ALAGÖZ
@iamoonchild
İrem
26 Kasım 1999
240 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Evet, insanlık artık aramızda yok. İnsanlıktan uzun süredir ümidini kesenler, ya da hayatlarında insanlığın hiç farkında olmayanlar bu haberi yadırgamamışlardır.
BİR TAKIM İNSANLAR
Onlar mutluluklara düşmandır. Karanlıkta gözleri daha iyi gören yarasalar gibi, mutlak bir gecenin olmasını beklerler. Bizi de şaşırtmak istiyorlar. Yorgunum, fakat her şeyi seziyorum. Artık bir roman yazacak kadar yaşantım var. Oturup yazmak için sadece.
Okur Takip Önerileri
Düşünceler de insanları iyileştirebilir.
Neden herkes benden kaçıyor albayım? Yaşamasını bilmiyorum da ondan mı?
Bu arada, anılarımla da oynamama izin verir misiniz albayım ? Oyunlar yazmayacak mıydık albayım? Aklıma takılan anılardan kurtulmama yardım etmeyecek miydiniz?
Ağaçlar demiştim kuru dallarını uzatarak bulutlardan yağmur beklerler.
İnsan aklına hiç güven olmuyor albayım.
“insan bir makinedir, bir yerde bozulur”
Bütün hayatımı, en ince ayrıntılarına kadar düşünerek hesapladığım iyiliklerin hayaliyle geçirdim albayım. Artık ne olacaksa olsun istiyorum.
Beni evvel öldürmüştün, şimdi geri dönüp geldin. Maktulüne ciğeri mi yandı katilin? Özlemek, usanmaktan iyi değil mi? Hasret de vuslattan? Eğer kıymet bilirsen.
Canımdaki canı çekip alman da ders olmadı bana. Senden kaçarken, sana sığındım.
“Çevrende kimse yokken yalnızsındır” demişti. “Yaşamın ıssızlığında kimsesiz kalmaksa, bambaşka bir duygu. Yapayalnızlık budur işte! O zaman sığınacak bir yer ararsın kendine...”
Neleri unutturuyor bu haplar Dünya? Acıları? Yaşanmış çirkinlikleri? İnsanların ikiyüzlülüğünü?