Kibrit-i ahmer, İbnü'l-Arabî'den de önce tasavvuf tarihinde kullanılagelen kavramlardan biri olmuştur. Türkçe'de kırmızı kükürt anlamına gelen kibrit-i ahmer, toprağı altın yapan iksir olarak bilinmektedir. Tasavvuf ıstılahında ise kötü huyların, iyileri ile yer değiştirmesi anlamında kullanılmıştır.