Kimselere diyemem...
Öyle çok pazarlık ettim ki seninle, ey Rab'bim
Sen çağırınca, kendime ayırdığım vakitlerden çalındı sandım
Ezan okununca mesela
Sevdiklerimle geçirdiğim zamanların azalmasından kaygılandım
Vakit girince, içim cız etti hep
Odamdan uzaklaştım, bıraktım işimi, keyfimi bozdum
Öylece namaza durdum
Ayak diredim, "Az sonra kılsamda olur"
Dışım içimden başka. İçim dışımın yaralayıcısı. Katili. Kan kaybımın sebebi.
Vatan sana canım feda derken dışım.
İçim; Vatan sensin be aşkım diye haykırdı.
Toprağın olmaya çalışmak varken mezarın oldum.
Nehir olup akmak varken deren olup taştım.
Güneş olmak varken gölgen oldum.
Beni affet.
Aşkım...
Neden dinlemedim yüreğini, neden gözlerimle duyup kalbimle bakamadım sana.
Neden elini uzattığında kalbimi arkaya sakladım.
Keşke gözyaşlarımı utanmadan yanağımda gezdirebilseydim.
Aşkım.. Seni de yanımda götürüyorum.
Ne kadar acı, yüreğinde bulut olarak dolaşmak.
Bütün sabahların ışığında yüzünde ki aydınlığı alıyorum içine.
Rüzgarlar yardım edin bana..
Umarım güneşli bir gün başka bir nefes daha güçlü üfler aşkın yüreğine ve ben çıkar giderim.
O gittiğim yerde binlerce kez haykırıcam.
"Seni seviyorum çiçeğim."
YAKARIŞ
Ulu Tanrım! Varlığınla
Dolu dışım, dolu içim!...
Yaşıyorum yârlığınla,
Sen bir «HEP»sin,
Ben bir «HİÇ»im!...
Tükenmiyen hazneni aç,
Rahmetini üstüme saç,
Kullarına etme muhtaç,
Onlarda ruh başka biçim!..
Sansın onlar sağır beni,
Sen yanına çağır beni,
Aşkın ile yoğur beni,
Buyruğuna hazır göçüm!...
Dışım başka içim başka söyler
Hayır, bu gülümsemeler, bu nüktedan tavırlar, bu abartılı neşe hakikat değildi.
Sayfa 489Kitabı okudu
