Ben 4 kişiyim: 1 ben, 2 içimdeki, 3 aynadaki, 4 kalbimdeki. Ben'i geç, içimdeki zaten deli, kır aynadakini. Ya kalbimdeki?
Paul Auster
Ben 4 kişiyim: 1 ben, 2 içimdeki,
3 aynadaki, 4 kalbimdeki.
Ben'i geç, içimdeki zaten deli,
kır aynadakini. Ya kalbimdeki?
Paul Auster
Ben şiir yazmazsam
Yitirir dilini içimdeki çocuk
Dünya bir mahzun olur
Çıkarır giysilerini sözün teninden
İmge denilen o esrarlı konuk
Nesneler kendince görünür.
Sayfa 53Kitabı okudu
Gözlerim, dilimi gereksiz bıraktıracak kadar seninle konuşmasını biliyor. Yüreğimdeki gizli sırları sadece gözlerim açıklar sana! Seni görünce tatlı gözyaşlarım akar durur ve ben susarım; çünkü gözlerim içimdeki ateşten yeterince söz eder. Kirpikler kırpışarak, tüm duyguları anlatır bize; anlayışlı olanlar için parmakların kullanılması hiç gerekmez. Kaşlarımız tüm öteki şeylerin yerini tutar. Susalım öyleyse! Ve sözü sadece aşka bırakalım!
Ben 4 kişiyim: 1 ben, 2 içimdeki, 3 aynadaki,
4 kalbimdeki. Ben'i geç, içimdeki zaten deli, kır aynadakini. Ya kalbimdeki?
Paul Auster
Fakat tek bir kelime dahi yazamadım. Bir cümle bulamadım hayatımı betimleyecek. Yoktu çünkü. Ben, tüm varların içinde büyürken hayatım aslında sadece bir yoktan oluşuyordu. Hiçbir alfabede olamayan çizikleri, kim bir cümleye ya da kelimeye çevirebilirdi? Hangi kelime içimdeki sarmaşıklardan beni koparabilirdi? Ve bunu bana zarar vermeden yapabilir miydi?
