Eskiler,bir de,yüreği,duyguların,duygulanımların asıl ‘yer’i —yani, ‘varoldukları’ yer— saymışlardır—şimdiki ‘bilim’imize göreyse,yürek,bazı sinir düğümlerinin denetlediği özel türden bir kas yapısından başka bir şey değil: kan ‘pompa’lamağa yarayan bir tür emme-basma tulumba—içinde,kandan başka bir şey de yok;ne duygu ne duygulanım...
Şimdi,bugün, bu çağda,ben ki ‘içimdeki bir kovukta yaşayan’ bir “yengeç” olduğunu söylüyorum;bir de,üstüne üstlük,desem ki,o,yüreğimde bulunan kovuğunda barınıyor-ne derlerdi acaba: Nerede; kulakçıklardan birinde mi,yoksa karıncıklardan-hangisinde: sağdakinde mi,yoksa soldakinde...
Sayfa 78Kitabı okudu
İçimdeki yengeç (benlik)
Katılmak istemiyor. Yalnız kalmak -yalnız olmak istiyor. Yalnızlığı istiyor; ama yalnız olamıyor, çünkü, benim içimde hep orada olmak zorunda-; benimle birlikte olmak zorunda...
Sayfa 71Kitabı okudu
İçimdeki Yengeç
Benim en çok gereksediğim; eksikliğinin sıkıntısını en çok çektiğim -ama, bol bol sahip olduğumda da çar-çur ettiğim, zaman, onun için yokedilmesi gereken birşey.
Sayfa 51Kitabı okudu
( İçimdeki yengeç)
" Acaba kovuğunda neler var — neleri taşıyor; neleri taşıyıp götürüyor kovuğuna — götürüp neleri düzenliyor orada?...
Nasıl bir karmaşa var kovuğunun düzeninde — nasıl bir düzen var kovuğunun karmaşasında?... "
" İçimde bir yengeç var.
***
İçimdeki en kuytu kovukta yaşıyor olmalı; oradan seyrediyor herhalde her yaşadığımı. Ancak arada bir hissediyorum varlığını — ancak arada bir belli ediyor kendini. Ama biliyorum : hep orada ... "
İçimdeki bu 'Yengeç' ise, çok 'somut' bir gerçeklik, benim için; bir 'çözümleme' sonucu değil orada, öyle, kendisi olarak var olan bir varlık: kendi ölçüleri içinde anlaşılmayı bekleyen...
Sayfa 65Kitabı okudu
İçimdeki bu "yengeç" ise , çok "somut" bir gerçeklik, benim için ; bir "çözümleme" sonucu değil -- orada, öyle , kendisi olarak varolan bir varlık : kendi ölçüleri içinde anlaşılmayı bekleyen...
Sayfa 65Kitabı okudu
İçimdeki yengeç
***
Galiba o, ülkülerimin öznesi—
Onu ben yaratmış olmalıyım: yıllar yılı kurduğum ülküler içinde yarattığım özne o, herhalde — olmayacak şeyler düşleyip dururken ortaya çıkarmış, oluşturmuş olmalıyım onu — o da, şimdi, o olmayacak şeyleri, ülkülerimi istiyor; nesnelerini istiyor — ben onları kuramadıkça, gerçekleştiremedikçe de, sinirleniyor, öfkeleniyor, yan yan eşeleniyor, kıskacını takırdatıyor...