mezarda gül bitme motifi
birini incitmek korkusunu fethetmek istiyorum. okum ve yayım yok, kılıcım yok, tüfek dün icad olmuş , tankı babam askerde bir kez görmüş. savaşmak istemiyorum. karşı konulmaz, beklenen bir fetih istiyorum. konuşamadığım her dakika içim içimi yerken gezen bir cenazeyi nasıl kendine getiririm bilmiyorum. insan kendini yaşatacak, var edecek cevheri kendinde taşır. kimsenin asıl kurtarıcısı olamam. bana mı düştü diyorum belki de içimden. gencecik fidan. annemin meyve fidanlarını bakıp büyüttüğü şefkate ihtiyaç duyan yürekli bir genç fidan.
Yama
yarım yamalak, yamalı aşkların gözdesi yüreğim
cız eder kor alevlerde kömür karası kaderim
her gece bir tütünün ucunda yanarım, dönerim
temiz kalmak adına tüm duygularımı yitirdim
bir tohum misali serpildim toprağa, serpildi içim
kan ağladım, kan kustum yine hakikatimden dönmedim
açık kapı, açık pencere, gönlüm açık
her aşka cereyanım salkım
Gözyaşlarıma say
Unuttugumu sanmıştım senı. Bunca zaman unutmak için o kadar cabaladım kı, saçma sapan ınsanları hayatıma aldım belki unutturur diye. Yeni seylerle uğraşmaya basladım. Hiç biri unutmama yetmedi. Unuttuğumu sanarken daha çok bağlanmışım sanırım. Her şey geçti,tam unuttum artık düşünmüyorum senı derken bir anda hiç beklemediğim şekilde karsıma
Kedim Hera’mın anısına… (31.05.24)
Dün kedimi kaybettim, sonra götürüp gömdüm. Kaskatı kesilmiş, tüyleri artık canlı değil, vücuduna yapışmıştı. Tüy olmaktan ziyade bedeni gibiydi sanki. Dokundum, sevdim. Islak burunlu diye sevdiğim pespembe burnu mosmor olmuştu, küçücük olan ağzı görünmüyor, dişlerini görüyordum, içleri kum dolmuştu. Hera değildi artık biliyordum, nefesi gitmişti çünkü. Koynumda uyurken çektiği derin iç çekişi bedeninden uzaklaşmıştı. Üzerinde karıncalar vardı elimle topladım.
Gömmek için toprağı kazarken aklıma “ 
Hayvan Mezarlığı”geldi. Toprak tıpkı kitaptaki gibi sert ve çoraktı. İçime bir umut düştü, “Belki o toprak gibi ölenleri bize geri gönderir, sabah uyandığımda Hera’m koynumda yatıyor olur.” dedim içimden. Çok istedim o toprağın büyülü olmasını ama değilmiş. Hera gitti ve artık gelmeyecek. Gitmesin diye her şeyi yaptım ama yine engel olamadım. Seni çok seviyorum Hera, güzel kızım🩷😔
31.05.2024🥀
Bir defasında O zamanlar daha lise 1'e gidiyoruz, arka sırada oturan kız..
(ismi neydi yaaa... hah! Aylis)
Dedi: "Emre yarın okula gelmeyelim, okula diye çıkalım Kadıköy'e sinemaya gidelim'
Tabii o zamanlar erkek olarak kendimize olan güvenimiz sıfır, utancımızdan aynaya bile bakmıyoruz.
Yeni-yeni blue çağlarına
Bugün otogara yolum düştü herkeste ayrı bir heyecan.
Aynı zamanda saklanan da bir hüzün vardı gözlerde...
Düşünmek için biraz vaktim oldu. Daldım gittim yüreğimi üşüten yerlere.
Sonra yağmur yağmaya başladı. Islanmış bir banka oturdum ve içimden boğazıma düğümlenen suskunluklar geçti...
"Allah'ım hayatıma eşlik edemeyen, bana baharı gösterip üşüten insanlardan uzak tut." diye bir duaya sarıldım yorulmuş kalbimle. Uzak olsun istiyorum Allah'ım kalbime denk olmayanlar uzak olsun kalbimden.
Kırgınlığım uzun sürmüyor aslında
Hemen geçiyor, unutuyorum ya da ben öyle zannediyorum...
Öyle olmasını istediğim için.
Bir yandan da kendime kızıyorum. Kırgınlıklarımı, öfkemi,sinirimi hemen unutuyorum diye.
Unutmak istemiyorum biraz öfkeleneyim, kızıyım, bağırıyım istiyorum ama olmuyor. Her şey anlık gelip geçiyor zihnimde.
Ben de içimdekilerle gizleniyorum işte.
Zaman kıymetli . Vaktini değerlendir diyorum. Azıcık yaşamda zamanı nelere harcıyorum diye üzülüyorum...
Bir yandan da mutlu oluyorum bu unutkan halime
Kalbim kendine yük etmiyor diye.
Aman diyorum herkes varsın gitsin yoluna. İnsan alışır zamanla
Zamanın getirdiğine de götürdüğünede...
Çok da takılmamak lazım~ayz
Hacer AYAZ