Gündelik bir yaşamdan çıkarılması gereken
Bu zamandan tam 3 yıl önce 17 yaşımdayım. A1 ehliyetini aldım ve schooter motorumla okula gidip gelyorum. Bir gün öğle arasındayım ve acıkmışım. Eve doğru fevrilikle şehir içinde gitmekteyim. Motorumun hızı hız sınırını aşmamakla birlikte tahmini 50 civarı. Sağımdan ve solumdan ilkokul mevkisinde öğrenciler çıkmış, gülüp eğleşerek yemeğe
Bugün otogara yolum düştü herkeste ayrı bir heyecan.
Aynı zamanda saklanan da bir hüzün vardı gözlerde...
Düşünmek için biraz vaktim oldu. Daldım gittim yüreğimi üşüten yerlere.
Sonra yağmur yağmaya başladı. Islanmış bir banka oturdum ve içimden boğazıma düğümlenen suskunluklar geçti...
"Allah'ım hayatıma eşlik edemeyen, bana baharı gösterip üşüten insanlardan uzak tut." diye bir duaya sarıldım yorulmuş kalbimle. Uzak olsun istiyorum Allah'ım kalbime denk olmayanlar uzak olsun kalbimden.
Kırgınlığım uzun sürmüyor aslında
Hemen geçiyor, unutuyorum ya da ben öyle zannediyorum...
Öyle olmasını istediğim için.
Bir yandan da kendime kızıyorum. Kırgınlıklarımı, öfkemi,sinirimi hemen unutuyorum diye.
Unutmak istemiyorum biraz öfkeleneyim, kızıyım, bağırıyım istiyorum ama olmuyor. Her şey anlık gelip geçiyor zihnimde.
Ben de içimdekilerle gizleniyorum işte.
Zaman kıymetli . Vaktini değerlendir diyorum. Azıcık yaşamda zamanı nelere harcıyorum diye üzülüyorum...
Bir yandan da mutlu oluyorum bu unutkan halime
Kalbim kendine yük etmiyor diye.
Aman diyorum herkes varsın gitsin yoluna. İnsan alışır zamanla
Zamanın getirdiğine de götürdüğünede...
Çok da takılmamak lazım~ayz
Hacer AYAZ
1. Mektup Sona Erdi
Cennete Araf’tan gidilir.
Mecdelli Meryem, İsa'nın yaralı ayaklarını gözyaşlarıyla yıkadı ve saçlarıyla kuruladı.
Gelsen de yılların yorgunluğuna düçar,
yolların dikenlerine bizar ayaklarını yıkayan olsam Ey Sertaç'ım...
Ey Şems'im!..
Senin hasretin yanında Selahaddin Zerkub'umun gözyaşları içimdeki ateşi bir nebze dahi
Sayfa 129 - Kapı Roman YayınlarıKitabı okudu
Türk Efsaneleri
Türk Efsaneleri
Kim demiş Türkler denizci bir ulus değil diye!
İnsanlığın ikinci atası Nuh Türk olup insanlığı gemisi ile Anadolu'da kurtardı.
Son Türk efsanesini canlı ölüler ibreti ile mahşer tufanı efsanesi olarak yaşıyoruz.
Yaşananlar yaşandı, yaşanacaklar yaşanacak.
Yaşadıklarınıza bir anlam veremiyorsanız, ilmi bir mana ile
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
Özlem..
Seninle yürümeyi özledim,
Baharda çiçek açmayı,
Yazda akşam üstü kokmayı
Ağaçlar yaprak dökerken usul usul sarılmayı
Kışın karda kayarken sana tutunmayı özledim.
Yüzümde gülümsemelerin en gerçeğini taşımayı özledim.
Kendim olmayı özledim.
Şarkılar söylemeyi, park gezmeyi
Gece oyunlar oynamayı,
Tonla derdin içinde salına salına yürümeyi özledim.
Denizi izlemek sensizken keyifsiz
İçtiğim suyun tadı çıkmaz oldu.
Nereye kaçsam kurtulamaz oldum kendimden.
Nereye kaçarsam kaçayım sana varma isteğimi silemedim içimden.
Tonla hatanın icinde dosdoğru duruyor gülüşmelerimiz,
Tüm ağlamalarımın içinde ışık gibi doğuyor güzel anılarımız.
Seni unutmak, senle olmaktan daha zormuş.
Seni unutmaya çalışmak, özlemekten daha ağırmış.
Baş ucumdan eksik olmazken sokak sokak seni aramak çok zormuş.
Hadi diyince görememe derdi içimde büyüdü,
Saçıma aklar düştü, sen düşmedin gönlümden.
Dilimden eksildi de adın, fikrimden çıkmadı zikrin.
Yanar oldu her yanım, kanar oldu sol yanım
Ben ölmedim de kalmadım da
Sen gidilmez bir yoldan dönmez oldun.
Birden düşümde koltuğa oturmuş durumda tabancayı elime aldığımı ve kalbime, başıma değil kalbime dayadığımı gördüm; oysa önceden kesinlikle tam şakağıma ateş etmeyi düşünmüştüm. Göğsüme tabancayı dayadıktan sonra bir iki saniye bekledim; mum, masa karşımdaki duvar birden hareket etmeye, dalgalanmaya başladı Hemen tetiğe dokundum.
Bazen düşünüzde
Sayfa 777 - 778, 779, 780, 781, 782 Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
O kadını düşünmeyeli
uzun zaman olmuştu.
Ama yine düştü aklıma.
Ne kadar da derin
bir izbırakmıştı kalbimde
öyle ki başka hiçbir resim
onu büsbütün söküp atamaz içimden Başkalarından çok daha güzel
olduğu için mi?
İttihatçılara düşmanlık edenler gafil değilse haindir
...Odaya, kısa boylu, zayıf, sinirli hâlli bir adam girdi. Şeyh, onu, “Manavoğlu Nevres” diye tanıttı bize.
Eğer aramıza bir bomba düşmüş olsaydı, bundan daha çok şaşırmazdık. Bu adam hakkında bütün duyduklarım bir bir aklımdan geçti. Onun Kıbrıs’ta bir İngiliz ajanı olduğu ve Mısır’da Türkler aleyhine yayında bulunduğu söyleniyordu. Acaba doğru muydu? Kemalleddin Sami de şöyle demişti:
— Kısmen kaçık, kısmen bir evliya, kısmen de kanlı bir adamdır. Bir an olur ki, memleketi için ölmeye hazırdır. Başka bir an, memleketi beş para için satar. Morfinmandır. Şimdi bize katılmaya çalışıyor. Onun fikrince, İttihatçılar ortadan kalkmadan Türkiye kurtulamaz. Vaktiyle de Garplıların adaletine çok inanırdı. Şimdi, hayal kırıklığına uğramış. Her şeyi yapmaya hazır görünüyor. Fakat, insan aramıza girip sırlarımızı satmayacağından emin olamıyor.
İşte, bütün bunlar zihnimden geçerken, Rıza Reşit beylerin ona büyük bir hınçla baktıklarını gördüm. Manavoğlu Nevres şaşırdı ve bana onun bu durumu çok dokundu. Hele onların ellerini uzatıp da elini sıkmamaları bütün bütün beni üzdü. Elleri birden yanına düştü.
Ben, içimden ona karşı duyduğum acımayı saklayarak elimi uzattım. O da bana garip bir minnetle bakarken yüzündeki üzüntü biraz geçti.
