Nerde o eski ramazanlar..
Leyla ile Mecnun dizisini izleyenler bu muhabbete de aşinadır..
Şimdi öyle bir ah geçti ki içimden gece gece susmadı içimdeki ses.. hatırlıyorum da, bir hevesle annelerimizle teravihe giderdik herkes aynı anda secdeye eğilince biz birbirimizi dürter herkesten önce kalkar insanlara bakardık, çocuktuk ya buna gülerdik..
sonra biraz büyüdüm şu sınava hazırlık bu sınava çalış derken bir tek geceleri vaktim olurdu, sahura kadar Leyla ile Mecnun izlerdim, öyle güzelmiş ki o zamanlar.. şimdi kendimi avutacak hiçbir şey bulamıyorum..
çocukluğum geride kaldı, gençliğimde ardından yitip gidiyor..
sahura kadar beklesem mi diye düşünürken aklıma gelenler, burada dursun..
Bu sevginin, sadâkatin tam olarak kaçıncı zirvesi acaba? Bu yükte hafif, pahada ağır kıssayı okuyunca aklıma mürşidime karşı yaşadığım bir durum geldi. Berat gecesi gittim. Sohbetten sonra odasına çekildi Efendi Hz. Biz de bekliyoruz ki, odasından çıkacak ve asansöre binip evine çıkacak. Belki 20-25 kişi varız. Neyse; odasından çıktı. Taşradan -yani Ankara dışından gelenler- bazılarıyla, belki çoğuyla kısa da olsa ‘ne zaman gidersiniz, hoş geldiniz, nasılsınız’ türünden bir muhabbeti oldu. Bendenize de hiç laf atmadı. Elbet içimden uslanmaz, akıllanmaz nefis harekete geçti:
Sen de oradasın, sana hiç laf atmadı. Geliyorsun gidiyorsun, bu mu…” gibisinden. Dedim ki:
“Nefsim! Bize iltifat etsin, bizle muhabbet etsin diye mi geliyoruz ki, bunca bağırırsın? Hem; onca hatana, itaâtsizliğine rağmen bundan önceki taltif ve muhabbetleriyle çok mu yola geldin de şimdi tatlı bir kelâm beklersin?! Sen, o muhabbet ettiklerinin yanında kocaman bir hiçsin! Sen, O ne derse desin, n’aparsa yapsın müridliğini yapmak zorundasın. O da sükûtuyla da kelâmıyla da ve hatta icab ederse tokatıyla mürşidliğini âşikâr ediyor zaten! Dünyanın onca yüküne, onca bahanesine rağmen çıkıp gelebilmen bile Allah’ın lütfundan sonra O’nun çağırmasından değil mi? Ve bu en büyük iltifat değil mi?!”
İçimden gelenler
2023 yılı biraz zor geçti. Tabi 2021 ve 2022'ye nazaran daha iyiydi. Elhamdülillah. Şimdiye kadarki hayatımın en zor dönemiydi 21 ve 22. 2023'de o dönemin kalıntılarını taşıdı peşimden. Çok üzüldüğüm zamanlar oldu, çok ağladığım, çok korktuğum zamanlardı. 2023'te genel anlamda çok hüzünlüydüm. Hüzün beni hiç terk etmedi neredeyse. Bazen hiç nedeni yokken de hüzün doluydu yüreğim. Hüzün arkadaşımdı yani 😊 Elhamdülillah Alâ külli hâl 🤲
Kendi yüreğimden ayrı olarak ülkecek ve ümmetcek çok zor bir sene geçirdik, geçiriyoruz. Depremde arkadaşımı kaybettim, bir sürü arkadaşım yaralandı, hepsinin yüreği hala yaralı.... Rabbım bir daha yaşatmasın 🤲 Ümmet ise hala çok acı çekiyor, yaralanıyor, ölüyor... 🥺
Güzel şeyler de olmadı değil. Bazı çocuklarımı mezun ettim 😊 Şimdi bir sürü çocuğum var. Ve hepsini çok acayip seviyorum😍 onların arasında olmak o kadar güzelki 🥰 o kadar iyi hissettiriyor ki anlatamam😍 çocuklarımla çok mutluyum elhamdülillah 🤲 Biz öğretmeniz biz öğretiyoruz ya. Onlardan da çok şey öğreniyoruz. Mesela şunu öğrendim. Bu hayatta bir tek çocuklar samimi, gerçek, beklentisiz sevebiliyor. Bir çocuğun sevgisi dünyanın en temiz, en güzel, en samimi sevgisidir. Biz büyükler sevmeyi bilmiyoruz. Seviyoruz diyip yıkıp döküyoruz.
Ne mutlu o minik kalplere girebilenlere 💙
2024'ten pek bir beklentim yok açıkçası. KUDÜS özgür kalsın, zafer nasip olsun 🤲 ve bir duam var olmasını çok istediğim bana onu getirsin çok isterim ☺️🤲
Bütün İslam beldelerinin özgürlüğünü, zaferini yaşadığımız bir sene olsun inşallah 🤲
Bismillahirrahmanirrahim 🤲
İçimden gelenler
...
Zorlanmalarımızı gizlemek zorunda değiliz.
Zayıflıklarımızdan utanmamız gerekmiyor. Yüzümüzdeki çizgiler bile yaşanmışlıkların eseridir ve çok değerli..
Nedir bu her şeyi örtüp kusursuz görünme çılgınlığı?
Kusurluyuz ve bunu kabullenmek müthiş bir özgürlük..İnsanız sadece...
.