Yıldönümü :)
Yaşamlarımız da kitaplar gibi; olaylar başlıyor,
olaylar bitiyor.
Ortalama bir insan ömrü
kaç kitap ediyor...
Çok uzun zamandır kitaplarla ilgili bir uygulama olsa, beğendiğimiz yerleri paylaşsak, kaydetsek, yorumlasak diye düşünürken geçtiğimiz sene tam da bugün bu uygulamayı farkettim,
hani izleyenler bilir;
Vizontele
Kırık Hava Ezgileri - 7
Demir çubuklar kapatmış önümü
Ardımda ufacık bir cam
Zaman benden uzakta
Ben uzağım zamana
Karanlıktayım.
Bir boşluk mu bu
Bedenim var, ruhumdan sesler geliyor
Ölmedim, yaşıyorum, tik tak'lar yok ama
İçimden sayıyorum saatleri
Gündüzü hep gece geçiyor
Karanlıktayım.
Neden bu kadar siyah
Rengin bile iştahı kaçmış
Kaç tonu var siyahın
Yalnızlığın özel bir adı var mı bu tonlarda
Yalnızlık siyahı... Fark eder mi?
Karanlıktayım.
*Öğretmenden Notlar (@ogretmendennotlar)
Uzun yazmak mı? Ne kadar uzun yazabilir ki insan? Uzunluğun ölçüsü nedir yazıda? Çok kelime, çok cümle, çok laf? Ya uzun okumak? Mesela eski kelimelerle örülü bir metini anlamaya çalışırken, Osmanlıca bir lügatin sayfaları arasında mumdan bir gemiyle ateşten bir denizde seyretmek... Yüklemsiz bırakılmış cümleleri okuyucunun sırtına yüklemek.
GÜNCEMDEN NOTLAR
“Paltom bile ağır gelirken, nasıl taşırım koskoca dünyayı sırtımda?”
Bugün hafızamdan asla silemeyeceğim bir videoya denk geldim. Sevindim …Ama bir taraftan da içimi garip bir hüzün kapladı. Sonra birkaç damla yaş bile süzüldü gözlerimden. Neden mi? Belki hassasım diye bilmiyorum. İnsan, zaman zaman kendini bir handikapta bulur, istese de kolay
200
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut