İnsan kayıpları ziyaret etmez, kayıplarını arayan insanları ziyaret eder.
Sayfa 751
Özgürlük yalnızca ölümle gelen bir mucize olmamalıydı.
"Şiddet insanları asla başarıya ulaştırmamıştır, dünyayı bir günde değiştirmek mümkün değildir. Size her şeyi bir çırpıda değiştireceklerini vaat edenler ya soytarı ya da alçaktır!"
Okur Takip Önerileri
Şehirlerin her yanını ateşe verin, halkların kökünü kazıyın, bu kokuşmuş dünyadan geriye hiçbir şey kalmadığında, daha güzel bir dünya kurulabilir belki.
Özgür oldukları söylenerek işçiler bir kenara atılmıştı, evet, onlara açlıktan ölme özgürlüğü tanınmıştı, onlar da bu özgürlüğü doyasıya yaşıyorlardı.
Bazıları sefalet içinde yaşarken, bazıları neden zengindi? Fakirler neden zenginlerin ökçesi altında eziliyor, buna rağmen neden onların yerine geçmeyi umut edemiyorlardı?
Yoksa Darwin haklı mıydı? Dünya türünün mükemmelleşmesi ve sürekliliği için güçlülerin zayıfları yuttuğu bir savaş alanı olabilir miydi?
İşin can sıkıcı yanı, kimse bir şeylerin değişeceğine inanmıyor. İnsan gençken mutluluğu yakalayacağını umut ediyor; ama sonra bir türlü yoksulluğun pençesinden kurtulamıyor. Ben kimsenin kötülüğünü istemem ama bazen bu adaletsizlik beni isyan ettiriyor.
Adalet istemenin karşılığı bunca acı mı olmalıydı?
İnsan bazen kendini kaybedip olmadık şeyler ümit ediyor, işler yolunda gitmeyince de bunu baştan düşünmek gerektiğini unutuyor, sanki yaşanan felaket gökten inmiş gibi yakınmaya, kavga etmeye başlıyor.
Kuralları çiğnemeyi başardım ve dünya başıma yıkılmadı!
Bizi rahatsız eden şeyleri unutmaya başlamak için sonbahardan daha uygun bir mevsim yoktur.
İşte en büyük eksiğim bu: Rahatlayıp hayatın tadını çıkarmak.
Herkesin sürekli mutlu olmasına gerek yoktur. Dahası, dünyada kimse bunu başaramaz. Hayatın gerçekleriyle başa çıkmayı öğrenmek gerek.