Kadıköy’ün dar, geçimsiz, kalabalık sokaklarında bıraktığım hikayemi, Darıca’nın üç metrelik serin sahili iyi bilir. Falıma bakmaya meyleden üç göbekli
teyze; cebimde, yörem kadar sessizdir. Hoş, fallara da inanmam. Güzel amcam, kahveni de yudumlamam. Ağzımın tadı pek yerinde değildir. Halbuki, ne yerinde ki! Yerinde olan tek şey kederimdir!