özündən belə gizlətdiyin bir yaşam ehtirası ilə sonsuzluğa doğru qaçışını izlərkən, zaman zaman mənə yetişmək üçün çabalayırdın. ikimiz də yanlış qollarda mərhəmət aramış, doğru zaman gəldiyində tükənib, çarəsizcə öz ulduzlarımızın solğunluğuna çəkilmişdik. tanıdığın hər insan səni biraz daha yalnızlaşdırmağa davam edərkən, sənə yeni rənglər bəxş etmək üçün bütün acıların kəskinliyini unutmuşdum. sənlə birgə sonu görünməyən bir yol cızaraq, əl ələ hər kəsdən gedə biləcəyimizə heç olmadığı qədər inanmışdıq...
çox əmək vermişdik və az qalmışdı.
bir birimizi elə silkələmişdik ki, gec olmadan özümüzə gəlib, bütün kədərimizi ətəyimizdən süzərək torpağın sirrinə bağışlamışdıq.
amma sevgin
məni bir şəkildə incitdi və həmişə birgə tutunduğumuz budaqdan səssizcə ayrılmağı seçərkən, əsla almağını istəmədiyim yaralar açdım.
sən isə böyüməyə davam etdin.
sayəmdə.
düzələcəyini gözlədiyim nə vardısa hamısı zamanla dözülməz hal aldı. unudulmaq incitdi. çox pis incitdi.
İşıqlı dünyanın qaranlıq üzü Azerice
İşıqlı dünyanın qaranlıq üzü
Dünyaya gələndə vardı səbəbi?
Yaşaya bilmədi məqsəd gətirdi.
Düşünür nə etsəm daha gərəkli.
Seçdiyim məni də etsin önəmli.
Məni tanısın yerin hər kəsi.
"Şəkər portağalı"
Təsirindən çıxa bilmədiyim,ara-ara kövrəldiyim,hətta ağladığım o əsər.O qədər zərif,incə,həssas,duyğusal dillə yazılıb ki.Kitabı oxuyarkən təsəvvürdə canlandırmamaq qeyri-mümükündür.Zezenin özünəməxsus, bir o qədər də böyük xəyal dünyasına səyahət etmək əyləncəli olduğu qədər hüznlü idi.Sonunu isə belə istəməzdim.Ona özünün dediyi kimi "həyatın sevimli cəhətlərini öyrədən" Partuqanın ölümünü oxumaq ən kövrək,ən təsirli hissə idi mənim üçün.Əslində üzüntümün böyük hissəsi Zeze üçün idi.Dostu ilə,onun sevimli Partuqası ilə vidalaşmadan ayrılmaları qəlbimi incitdi.BİR SÖZLƏ,ƏSƏR YADDAŞIMDAN SİLİNMƏYƏCƏK,NƏ VAXT XATIRLASAM ZEZE ÜÇÜN BİR DAHA ÜZÜLƏCƏM.
