Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Teması özel güçlere sahip karakterlerin kapışması olan kitabımız, karakterler olarak gerçek hayattaki yazarları barındırıyor. Özel güçleri ise eserlerinin isimleri, şiirlerinin isimleri vb. oluşuyor. Mesela Dostoyevski'nin gücü suç ve ceza, Osamu Dazai'nin gücü insanlığımı yitirirken, gibi. Yazarların gerçek hayattaki ilişkilerine de gönderme var. Osamu Dazai gerçek hayatta Akutagawa'ya hayranken, mangada tam tersi, Akutagawa Dazai'nin gözüne girmek için her şeyi deniyor. Bu şekilde ters göndermeler ve yazarların mafya, dedektif olarak savaşmaları kitabı eğlenceli kılıyor. Benim yazarların eserlerini merak edip okumamı sağlayan kitap bu kitaptır, 1000kitap'ı da bu sayede indirdim. Asagiri'ye bunun için ayrıca teşekkür ediyorum, kendisi bana genç yaşta kitap okuma alışkanlığını kazandırdı.
Bungou Stray Dogs - 01 - Edebiyatın Sokak KöpekleriKafka Asagiri · Gerekli Şeyler Yayıncılık · 2022374 okunma
Osamu Dazai'nin "İnsanlığımı Yitirirken" (No Longer Human) adlı eseri, Japon edebiyatının en etkileyici ve karanlık romanlarından biridir. İlk olarak 1948 yılında yayımlanan bu kitap, yazarın hayatından izler taşıyan otobiyografik unsurlarla dolu, derin ve çarpıcı bir anlatı sunar.
Roman, Yozo Oba adlı genç bir adamın hayatını ve
GERÇEKTEN MUTLU MUSUNUZ?
Yazar dayatılan bir hayatı değil, kendi hayatını yaşayamadığı için kalemini ustaca kullanmış. Kitabı okurken, kendini kabul ettirememenin rahatsızlığı ile sessiz çığlıklar şahit oldum. Okumaya değer bir kitap, yalnız nacizene uyarım, kitabın içinde kaybolmayın!
Öncelikle çok büyük bir heves ve beklenti içinde başladım okumaya. Okuyan çoğu kişi beğenmişti fakat ben okurken hiç ilerlemedi, beklentimi karşılamadı. Sonlara doğru sadece okumak için okudum ve bitirdim. Hikayede bütünlük yoktu bence. Bir olay anlatılırken kesilip hemen başka bir olaya geçiliyor ve detayları nerdeyse hiç vermiyordu. Sosyal medyanın övgülerine çok güvenmemek lazım.
·
Puan vermedi
Merhaba haftanın son gününde Osamu Dazai’nin kaleminden @ithakiyayinlari ithakiyayinlar’ın çıkan #insanlığımıyitirirken kitabıyla geldim.
#alıntı
Bir de “ kirli çamaşırları olmak “ diye bir deyim vardır. Benim için o çamaşırlar doğduğum anda kirliydiler ve ben büyüdükçe temizlenmek yerine daha pis ve iğrenç hâle geldiler, ta ki her gece
Herkese Merhaba!
Daha önce başladığım fakat yarım bıraktığım kitaplardan biriydi. Halbuki şimdi başlayıp saatler içinde okuyup bitirdim. Bazı kitapların zamanı vardır arkadaşlarım. Bu bir gerçek.
Vaktinde okunması gereken bir kitap. Yakıcı etkileri olabilir. Okunup geçilecek bir kitap olduğunu asla düşünmüyorum. Çok fazla psikolojik unsurla birlikte insanı düşünmeye iten unsurlarda barındırıyor.
Kendini çocukluğundan beri bir başarısızlık abidesi olarak gören, aristokrat bir ailenin oğlu Oba Yozo hem evde hem de okulda büründüğü “soytarı” rolüyle var olmaya çalışır. İnsanlığımı Yitirirken’de topluma dahil olmayı beceremeyen, her şeyi eline yüzüne bulaştıran, çevresindeki herkesi hayal kırıklığına uğratmaya mahkûm bir ötekinin acıklı hikâyesini anlatıyor.
Öncelikle kitapta karamsar bir ruh hali görüyoruz. Bu karamsar, çelişkili ruh halini maskelemek, insanların içine karışmak için ise takılan bir maske var. Okuyacaklarınız bir insanın maskeli ve maskesiz öz halidir.
Ayrıca kitabın formatı çok güzeldi. Başını ve sonunu detayları kaçırmadan okumanızı öneririm.
Kitap içeriği bakımından kolay okunmuyor olsa bile dili son derece akıcıydı. Eğer konusu sizi çekerse elinizden bırakabileceğinizi sanmam :)
Karakter sayısı çok ideal, kafa karıştırmıyor, yormuyor. Bu durum benim için kitabı ve yazarı sevmemin bir diğer nedeni oldu.
Her okura tavsiye edebileceğim bir kitap.
Keyifli okumalar…
Osamu Dazai’nin yarı otobiyografik eseri olarak nitelendirilen ‘İnsanlığımı Yitirirken’ büyük bir depresyon ve yabancılaşmanın hikayesi. Hatta bazılarına göre yazarın intihar mektubu. Bu nedenle ben herkes bu kitabı okumalı düşüncesinin aksine herkes bu kitabı okumamalı düşüncesindeyim.
Hikayenin akıcılığı, anlatılış tarzı ve olaylar yazarın hayat hikayesi okunduğunda çok daha anlamlı hale gelmekte. Varoluş sancısı, hayır diyememe ve ait hissedememe üstüne kişiye birçok katkı sunacak bir kitap. Aynı zamanda kişinin dış benliği ile iç benliği arasındaki çatışmayı çok güzel anlatan kitaplardan biri bence. Ancak toplumsal yargılar, tabular, topluma yabancılaşma ve bunun sonucunda dışlanmalar ile gelen hayattan kopma.. Tüm bu yaşantıların gerçekliği göz önüne alındığında okuyucunun nasıl tepki vereceği öngörülemeyecek bir kitap.
Mark Gibeau sonsözde romandaki ezici mesajı şöyle açıklıyor; ‘Başka birini tanımanın imkansızlığını. Yani, anlamanın ve anlaşılmanın imkansızlığını.’
Kitapta var olan karamsarlığa fazla yaklaşmadan iyi okumalar dilerim.
Bir yerde karşıma çıkmıştı bir çocuk psikologunun lafıydı. Ne kadar iyi anne baba olmaya çalışsanız da çocuğunuzun mutlaka travmaları olacak. Bunun sebebi biraz da karakter diyordu. Her ne kadar Yö-chan ailesinden kaynaklı travmalar yaşasa da karakterinin zayıflığı, kendine vermediği değeri hayatının mahfolmasina sebep oldu. Akıcı,dili sade,merak uyandıran bir kitaptı.
Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu.
-Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu. Neşeden bile incinir.
İncelememe bu iki alıntıyla başlamak istedim. Aslında bu iki alıntı bence kitabı çok güzel özetliyor ama ben yine de kısaca duygularımdan bahsetmek istiyorum. Okurken yoğun bir bunalım ve sıkışmışlık duygusu hissettim, bir insanın bu kadar ağır duygular hissederek bu hayattan göçüp gitmesi çok üzücü. Kitabın her sayfasında keşke daha iyi insanlarla tanışabilseydi, keşke hayat ona çocukluğunun travmalarını atlatabilmesi için çok daha fazla şans tanısaydı dedim içimden. Okuması zevkli ama duygusal olarak da yıpratıcı bir kitap, özellikle yazarın hayatını okuyup da kitabı okumaya başlamanızı tavsiye ediyorum. Ancak o zaman yazarın duygularına gerçek bir perspektiften bakabilirsiniz.