Yo-chan çocukluğunda derin trajediler ve istismarlar yaşamış, kalabalık bir ailede başına gelenleri dile getirmeyip bütün hayatı boyunca yaşadıklarının altında ezilen, kırılgan, zayıf ve mutsuz bir bireydir. Toplumla bütünleşemez, yaşadığı mutsuzluğu ve uyumsuzluğu komik biri olarak maskelemeye çalışır, yaş aldıkça içinde taşıdığı buhran onu alkol, uyuşturucu gibi kötülüklere sürükler ve trajik bir hayatın içine hapseder. Osamu Dazai'nin yarı otobiyografik bu eseri mutsuzluğu, güvensizliği, bireyin toplumsal uyumsuzluğunu filtresiz yansıtan etkileyici ve çok içten bir kitap. Hayatınızın kötü bir döneminde rastgelmek sizi daha umutsuz bir tarafa sürükleyebilir. Özellikle kitabın bu kısmının ana fikrini en güzel şekilde yansıttığını düşünüyorum:
.
Dünyada her türden mutsuz insan vardı, hatta sanırım sadece mutsuz insanlarla dolu olduğunu söylemek abartıya kaçmaz. Ama onların mutsuzluğu "toplumla" utanmadan sıkılmadan kavgasını edebilecek türdendi, toplum da karşılığında bu mutsuzluğa anlayış gösteriyordu. Öte yandan, benim mutsuzluğum, bütünüyle benim kendi suçumduve mutsuzluğumun kavgasını edebileceğim kimse yoktu. Sesimi çıkarıp en ufak itirazda bulunmaya kalksam benimle alay edecek, cüretime afallayacak sadece Hirame değil, bütün toplum olacaktı.