Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu.
-Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu. Neşeden bile incinir.
İncelememe bu iki alıntıyla başlamak istedim. Aslında bu iki alıntı bence kitabı çok güzel özetliyor ama ben yine de kısaca duygularımdan bahsetmek istiyorum. Okurken yoğun bir bunalım ve sıkışmışlık duygusu hissettim, bir insanın bu kadar ağır duygular hissederek bu hayattan göçüp gitmesi çok üzücü. Kitabın her sayfasında keşke daha iyi insanlarla tanışabilseydi, keşke hayat ona çocukluğunun travmalarını atlatabilmesi için çok daha fazla şans tanısaydı dedim içimden. Okuması zevkli ama duygusal olarak da yıpratıcı bir kitap, özellikle yazarın hayatını okuyup da kitabı okumaya başlamanızı tavsiye ediyorum. Ancak o zaman yazarın duygularına gerçek bir perspektiften bakabilirsiniz.