Anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.
Ona hakikaten dargın değildim; asla kızmıyordum. Sadece müteessirdim.
Bilhassa tahammül edemediğim bir şey, kadının erkek karşısında her zaman pasif kalmaya mecbur oluşu...
Okur Takip Önerileri
Bu halimizle hepimiz acınmaya layığız; ama kendi kendimize acımalıyız. Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğunu zannetmektir ki, ne kendimizi bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden daha zavallı görmeye hakkımız yoktur.
En tahammül edemediğim şey merhamettir.
Birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz?
Dünyada bana hiçbir şey, tabiattan melül bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.
İnsanlara ne kadar çok muhtaç olursam onlardan kaçma ihtiyacım da o kadar artıyordu.
Korku, cezadan daha kötüdür, çünkü ceza bellidir. Ne kadar ağır veya hafif olsun, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, ürkütücü gerilim kadar kötü değildir.
"Zamanla kefareti ödenmiş bir suç cezalandırılabilir miydi?"
"Bir çiçeği büyüten sevgi insanı da değiştirir..."
"Bazen camiye giderim, orası gölgeliktir,güzel uyku çekilir."
-Sadece Rabbi'yle barış içinde olan bir adam ibadethanede rahatça uyuyabilir.
Ebu Tahir şüpheci bir ifadeyle suratını asınca, Ömer heyecanlanıp iyice ileriye gitti:
-Ben, mahşer gününün dehşetinden başka iman, secdeden başka namaz tanımayanlardan değilim. Ben nasıl mı namaz kılarım? Bir gülü seyrederim, yıldızları sayarım, yaratılışın güzelliği, onun düzenindeki kusursuzluk karşısında büyülerinirim, Rabbim'in en güzel eseri olan insanın, onun bilgiye aç beyninin, aşka aç gönlünün, uyanmış veya tatmin edilmiş tüm duyuların karşısında hayranlığa kapılırım.
"Tokluk, insanı açlık kadar tahrik eder."
