İstediğin zaman ışığı söndür, senin karanlığını da tanır ve severim.
“Işığı söndür, kapıyı kapa, son ver koridorda terliklerini sürüklemeye..Rahat bırak beni odamda tek başıma..Aşağılık bir yer bu dünya..”
Fernando Pessoa
Eskiden “Kitap okudum” denmez, “Şu kitabı ziyaret etmek nasip oldu” denir, bu ifade hem kitaba, hem bilgiye, hem de ilme-irfana saygının gereği sayılırdı.
“Okumak”, bir anlamda “bitirmek”, hatta bitirip bir kenara koymak, bir daha ihtiyaç duymamak anlamına gelebilen bir ifade olduğundan, bundan kaçınırlardı. Yani kitap bir kere okumakla
İstediğin zaman ışığı söndür,
senin karanlığını da tanır ve severim...
Rabindranath Tagore
Bir Başlangıç, Bir Son: Umut
Kafamın içindeymiş gibi hissediyorum saatin tik taklarını, boğuk bir ses sürekli olarak zonkluyor, hissediyorum tüm bedenimde, hiç bitmeyecek bir döngü gibi, tik tak, tik tak, tik tak…
Bugün 23. Gün ve değişen hiçbir şey yok. Her şey daha da kötüleşti, sanki yıllardır bu şekilde yaşıyormuş gibi hissetmeye başladım, perdeyi dahi aralayıp dışarı
#𝐦𝐮̈𝐳𝐢𝐤𝐚𝐥𝐦𝐚𝐧𝐢𝐟𝐞𝐬𝐭𝐨𝐥𝐚𝐫
Bu gece hiç konuşmadan
Söndür ışığı da uyu yanımda
Yarın güneş doğmadan
Gitmiş olacağım belki burdan
Ağlar sesin kulağımda
"İstediğin zaman ışığı söndür, senin karanlığını da tanır ve severim."
- Rabindranath Tagore
farzet ki;
geri gelmiş o gamsız devir.
delicesine sevdiğin senin olmuş.
bir bahar sabahı sahilde seninledir...
yanan alnını alnına dayamışsın,
o incecik elleri ellerindedir.
farzet ki;