Zaman geçtikçe,çocukluk ince, yassı ve kağıdımsı bir hal aldı.Yorgun ve yıpranmıştı.Umutsuz anlarımda, ben büyüyünceye kadar dayanmayacak gibi gözüküyordu ve bunu başkaları da görüyordu.
Başkaları sandığımız kişi olmadığımızı hatırlatmak için giriyor hayatımıza. Biz kendimizi aşağı yukarı bir şeylerle tanımlarken onlar bize başka bir yüzümüzü gösteriyor. Kendi gerçeğimizin dışına çıkıp bakıyoruz ve öyle ya da böyle kabul ediyoruz yeniden tarif edildiğimiz hali.
bu kız sevdiğim o kız değil
bir başka yüz takmışlar suratına
kendisiyle kavgalı sabah akşam
kirpikleri maviymiş dudakları mormuş
insanlarla yanılmış eski sahil
şarkılar asılı günün her saatına
hangi rastladığıma kimi sorsam
kimin kim olduğunu bilmiyormuş