KUTUP YILDIZI
O korku vardı hep çıkılan yolda
O korkusuzluk vardı
Suyun su olduğu günden beri akardı
Biri can verip aydınlatır
Diğeri boğar ve yakardı
Yaşamın her dönüm noktasında
Uykusuz Geceler (Yazdıklarımdan)
Gece sessiz, yıldızlar parlak,
Uykusuz gözlerde arar huzuru bakışlar.
Ay ışığı düşer yavaşça odanın bir köşesine,
Gecenin koynunda, düşlerin peşine.
Saatler tıkır tıkır, zaman akıp gider,
Uykusuz ruhlar, düşüncelerle dolup taşar.
Bir yandan yorgunluk, bir öte yandan huzursuzluk,
Gecenin kollarında, arar gözler uykuyu bir umut.
Yastığa düşen her düşünce, bir yıldız kayar gökyüzünde,
Her biri bir dilek, bir umut, belki de bir özlemde.
Gecenin sükuneti, kalbin ritmini dinlercesine,
Uykusuz beden, sabahın aydınlığını beklercesine.
Ve nihayet, ilk ışıklar süzülür perdeden,
Uykusuz gecenin ardından, yeni bir gün merhaba derken.
Gözler yavaşça kapanır, rüyalar başlar yeniden,
Uykusuz geceler son bulur, huzurla dolanırken içten.
Ben çok enerjik ve mutlu bir insandım gözlerimin içinden ışıklar saçardım yani bir zamanlar öyleydim...
Karayı kaldırın mavi koyun umudumu yitirmedim
Beni çağırın gülümserken uykunun bir yerinde
Eliniz beyazken uzatın isterim
Karayı kaldırın sevgi koyun umudumu yitirmedim
Ben ışıklar konfetler bayramlar istemem
Uzanmışım gölgeliğe bir başıma
Şu uzaktan tükenmez yalnızlıktan
İçten içe ürküyorum ama
Böyle de iyiyim
Gülten Akın
...
Bizim topraklar hep sarıdır.
Sarı,
Tabiricaizse mutluluğun rengi!
Sarı yanar bizim ışıklar;
Sokak lambaları,
Tarafik ışıkları,
Ev ampulleri...
Hatta!
Gözlerimiz bile sarıya çalar.✨
Sonra bir yaz, bir kış gelir. Zaman kayar, umutlar ve bekleyişler sonbahar olur. Işıklar gölgelerce uzar, eşyalar konuşma yaşına basar, anılar bardak izi, belki kırmızı. Kitaplar arasında eski takvim yaprakları, gösterdiği sayılar göç edip gidenlerin yası. Tutunduğun sıcak bir el, kahve kokusuyla tütün karışımı bir koku bir an saçılan düşleri hayata bağlar. Dünya işleri, gecikmeler, koşturmacalar, heyecanlı bekleyişler, bir kaç gülümseme, saçındaki son hüznü dağıtan akşamın turuncu rengi...Usul usul suyun hafifliğinde bir sandaldır yürek. Her batış geceyi, her doğuş güneş sevinci...
Işıl Işık
Sessiz Senfoni
Ellerin vardı, sıcak ve masum.
Ellerin, hayal gibi, düş gibi...
O zaman talihime yardı ellerin.
Beyaz bir gecede, iki kuş gibi,
Omzuma nasıl da konardı ellerin? ..
Hangi rüzgarlarda şimdi kimbilir?
O değirmen altı, o zümrüt koru,
İlk dörtlü yoncayı bulduğumuz yer,
Ya o çapkın çapkın kestanecikler! ...
Hani bir yerleri çimdiklenir hafifçe,
Kanardı
Yorgunum
Kenan Tortum
Issızlaştı sokaklar, ışıklar sönük, bedenim suskun.
Acı yok artık yüreğimde, bağışıklık kazanmış her dengesiz söze.Kalabalık da olsa her yer, benim için artık bomboş, görünenler.
Ne görür gözlerim ne de duyar kulaklarım, kapadım, hakikatten uzak her şeye..Uzunca bir yol var benim için, yalnız ve bir okadar da sessiz.
Adımlarım sâkin, bakışlarım asabice, herkes de bir serzeniş, geçiverdim sessizce.Kararıyor bulutlarım, güne hasret kalsın gözlerim,
Terk-i diyar eyliyorum, vakti geldi helalleşmenin.Yorgunum artık, algılayamıyorum çabalayarak söylediğiniz solgun sözleri
Sanki engebeli yerlerden geçiyorum tökezliyor ayaklarım, dizlerim.Sol yanım ağrıyor neden bilmem, hayatmı yordu? Ömürmü bitiyor?
Yorgun yorgun ölmekte tedirgin ediyor, hiç içimden
"Devlet okulu hapishane gibiydi; kül bloklu duvarlar, floresan ışıklar, metal dolaplar. O kadar kısır ve uyarıcı değildi ki." ~ Sufjan Stevens
Ayağı Karıncalı
Yalnız bir kadın sanmıştım önce
Oysa kocasını aldatan biri
Irmağın orda buluştuk
Gece, Santiago gecesi,
Işıklar sönüp birer birer
Yanmaya durunca ateşböcekleri.
Son birikintisinde şehrin
Dokundum uykulu memelerine
Sabret;
Dibi yosun tutan denizlerle ilgilenme,
Sen dağları seyret…
Yenik düşüyorsan özlemlerine aldırma,
Kalbindeki o uçsuz bucaksız sevgiyi hisset…
Işıklar sönmüşse ve karanlıksa ;
Ona da aldırma, ay ışığını seyret…
Sabret… Sabret ki her şey ,
Hissettiğin kadar derin ve sonsuz olsun…
Sabret ki her şey gönlünce olsun….🌼
Mevlana Celaleddin-i Rumi