Belki de aradığın şey buydu. Belki de ne zamandır beklediğin şey, kendinden beklenmeyeni yapmak, bir kitap için yolculuğa çıkmaktı; ne şu, ne bu!..
Sayfa 15Kitabı okudu
İsmet Özel, hem Türk milletini, hem de Türkçeyi Yunus Emre ile başlatıyor. Nurettin Topçu üstadımızın Yunus'a bakışı da aşağı yukarı böyle...
Özetle; " bu milletin tarihi şiirle başlar" deniliyor.
Peki tarihimizle barışmayı düşünüyor muyuz?
Evet bu yazıya göz atan sen, en son ne zaman bir şiir kitabı alıp okudun?
Sayfa 31 - Profil KitapKitabı okudu
İsmet Inönü'nün hümanizm sevdası :))
Tokat yiyince öteki yanağını uzatmayı tavsiye eden İsa bile bu kadar insaniyetçi olamazdı. Yunus Emre ve Mevlânâ bile bu derece hümanist değillerdi. Beşeriyetin büyük evlâtları (!) Karl Marks ve Lenin bile bu kadar ileri gitmemişlerdi.
Sayfa 226
Türk toplumunun zihniyeti itibariyle köklü bir değişikliğe uğradığının delillerinden biri de Hoca Nasreddin'in gülünecek tuhaflıklar yapacak biri olarak anlaşılması, Yunus Emre'nin bir tür hümanizm içine sokulmasıdır. Bu yaklaşım içinde Karacaoğlan Kazanova, Pir Sultan Abdal devrimci, Kaygusuz Abdal da sürrealist olur. Oysa gerçekte yukarıda andığım isimlerin hepsi ancak yaşadığımız topraklara mahsus ve içinden çıktığımız milletin mevcudiyetinde saklı hikmet ve hikmetlerin kavranmasıyla ne yaptıkları, ne söyledikleri anlaşılabilecek kimselerdir.
Kuş için kanadı kırılmaktır ölüm. İnsan için yüreğine yara düşmek. İnsanın kanadı yüreği olsa gerek...
Hayatın bütün şıklarını doğru işaretlemiş tek bir mutlu insan var mıdır acaba?
-Ismet İnönü dönemin Basbakani Şükrü Saracoglu , 5 Agustos 1942'de , TBMM'de Hukumet Programi'ni okurlen soyle der:
"Arkadaslar,
Biz Turkuz, Turkcuyuz ve daima Turkcu kalacagiz. Bizim icin Turkculuk bir kan meselesi oldugu kadar ve lâakal o kadar vicdan ve kultur meselesidir. Biz azalan ve azaltan Turkcu degil, cogalan ve cogaltan Turkcuyuz. Ve her vakit bu istikamte calisacagiz.
Hangi ölüm vakitlice ki! Hangi ölü yaşlı ?..
Gelse Celalinden cefa,
Veya Cemalinden vefa,
İkisi de cana sefa,
Lutfun da hoş, Kahrında hoş.
Yunus Emre
Sayfa 543 - Siraç KitabeviKitabı okudu
Sanki dünya çoktan ölmüş de bir cesedin üstünde duruyoruz.