İnsan her an verebildiği kararlarla insan oluşunu üstlenir veya reddeder. Hayra veya şerre rücû eder. Duası hayra veya şerredir. Karşı karşıya kaldığı sonuç bir katlanmayı gerektirir.
Her çıkmaz sokağın çıkmaz olduğunu anlamak için sonuna kadar yürümek zorunda bırakıldık.
Güvendiğim dağlara kar yağmış falan değil. Derinden bir düş kırıklığı benimkisi.
Kim olduğumuz sorusuna cevap ararken, aklımız hep kim olacağımız sorusuyla karışıyor. Kim olacağımızı düşündüğümüzde ise kim olmak istediğimiz sorusu peşimizi koyuvermiyor. Gerçekte kim olduğumuzu öğrenme süreci içinde bile kimliğimiz yeniden oluşuyor. Sanki Werner Heisenberg'in belirsizlik ilkesine tabi olmuş gibiyiz.
Mü'min istek sahip çıkacağımız mesele, bütün insanlığın meselesidir.
İnsanın yüce bir tarafı varsa bu, şartların gereğini yerine getirdiği için değil; şartlar ne olursa olsun, sahip olduğu temel doğrular gereğince tercihler yapabilmeyi elden bırakmadığı için belirginlik kazanabilmektedir.
"Sözlerimin anlamı beni ürkütüyor
böylesine hazırlıklı değilim daha.
Bilmek. Bu da ürkütüyor. Gene de biliyorum:
Kapanmaz yağmurun açtığı yaralar çocuklarda."
“Dinsizin hakkından imânsız gelmeyecek, dinsizin hakkından imânlı gelecek..”
şehrin insanı, şehrin insanı, şehrin
pahalı zevklerin insanı, ucuz cesaretlerin.
ölüm ölüm
gündelik sözlerimiz arasında
geçecek kadar kaba.
şehrin insanı, şehrin insanı, şehrin
kaypak ilgilerin insanı, zarif ihanetlerin
Uzak nedir?
Kendinin bile ücrasında yaşayan benim için
gidecek yer ne kadar uzak olabilir?
Biz şehir ahalisi, Kara Şemsiyeliler!
Kapçıklar! Evraklılar! Örtü Severler!
Çığlıklardan çadır yapmak şanı bizdedir
Bizimdir yerlere tükürülmeyen yerler
Nezaketten, haklılardan yanayızdır hepimiz
Sevinmemiz çapkıncadır, ağlatır bizi küpeşteler
Yaşamak deriz- Oh, dear- ne kadar tekdüze
Katliamlar ne kötü be birader
İsmet Özel;
"Desem öldürürler, demesem öldüm."
Fuzuli'nin deyimiyle;
"Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil."