İşte şimdi ben sadece milyonlarca kelimeler dinliyor ve tek bir müziği işitiyorum. Kendimle baş başa kalmayı da şiirler gibi şarkılara da hapsolmayı seviyorum. Seviyorum ama yeter ki yollarım, kalemim ve ruhumun umudu olsun.
21.43
18.12.22
Burnum üşüdü, sokak lambasının ışığı ve yerdeki yağmurun su birikintileri gölgemi yansıtıyor. Yürüyorum, gölgemi gösteriyorlar bana... Şimdi eve geçiyorum, ısınacağım. Burnum ısınacak, parmak uçlarım ısınacak, içim ısınacak, kalbim? O da ısınır mı dersin? Bir umut! Şimdi aynada...
Bir hayli kırıldım
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime
Gözlerimden tut da ciğerlerime kadar kırgınım
Aslında ne sana, ne olanlara
Kendime kırgınım!..
Maziye hiç değil, âna kırgınım
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana...