İstanbul türküsü
İstanbul'un orta yeri sinema;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş, bana ne?
Sevdalım,
Boynuna vebâlim.
Orhan Veli Kanık
Türkülerin derlenmesi Osmanlı dönemine kadar gider. Dârülelhan belki de en kapsamlı türkü derleme çalışmalarına ev sahipliği yapmıştır. Cumhuriyet ile birlikte derleme çalışmalarına daha da önem ve özen gösterilmiştir. 1920'li, 30'lu yıllarda daha anketlerle, saha gezileriyle, mahalli sanatçıların İstanbul'da kayda alınmasıyla geniş bir repertuvara erişilmiş, halkın türküleri bazen Dârülelhan sanatçılarıyla, bazen mahalli sanatçıların söyleyiş biçimleriyle kayda geçirilmiştir. İşte onlardan biri Can Yakan Süleyman, bir Arapkir türküsü olan Suyu Saldım Kamışa (Gürcü Kızı) türküsüyle, çok eski ve yorgun bir kayıtta bizlerle...
Teşekkürler, TRT Türkü, Süleyman Şenel ve Celal Volkan Kaya...
Can Yakan Süleyman:
youtu.be/TrdII3Cfot4?fea...
"Suyu da saldım da kamışa
Su da ne yapsın yanmışa
Mevla'm sabırlar versin
Yarinden de ayrılmışa
Gelin gelin de Gürcü müsün
Gürcü de değil burcu musun
Sen o çocuğun da harcı mısın
Elinizden de elinizden
Kurtulaydım da dilinizden
Susasam da sular içmem
Has bahçede gölünüzden"
Orhan Veli Ceketsiz öldü..
Yaşamı boyunca yoksulluğu bitmeyen Orhan’ın İstanbul Türküsü adlı o şiiri...
İstanbul’da Boğaziçi’ndeyim,
Bir fakir Orhan Veli’yim;
Veli’nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içinde.
Urumelihisarı’na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum;
“İstanbulun mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanır hicran yaşları;
Edalı’m,
Senin yüzünden bu halim.”
“İstanbulun orta yeri sinama;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş; bana ne?
Sevdalı’m,
Boynuna vebalim!”
Ama işte... Allem etmişler, kallem etmişler, Orhan Veli'ye 'İstanbul Türküsü' şiirini yazdırmışlardır.
Muhammed Nurullah Yiğit
@amphetazolam
·25 Ocak 23:12
Ataç, halk şiirine öylesine yönelmenin şiir adına sakıncalı olduğu görüşündedir.
Sayfa 27Kitabı okudu
İstanbul türküsü
İstanbul'da , Boğaziçi'nde,
Bir fakir Orhan Veli'yim
Veli'nin oğluyum ,
Tarifsiz kederler içinde .
(1.2.1945)
Orhan Veli Kanık
İstanbul türküsü
Rumelihisarı’na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum;
“İstanbul’un mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları…”
Orhan Veli
İstanbul türküsü
İstanbul da boğaziçi'ndeyim ,
Bir fakir Orhan Veli 'yim;
Veli'nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içinde.
Orhan Veli Kanık
İSTANBUL TÜRKÜSÜ
İstanbul'da Boğaziçi'ndeyim,
Bir fakir Orhan Veli'yim;
Veli'nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içinde.
Urumelihisarı'na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum;
"İstanbulun mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanır hicran yaşları;
Edalı'm,
Senin yüzünden bu halim."
"İstanbulun orta yeri sinama;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş; bana ne?
Sevdalı'm,
Boynuna vebalim!"
İstanbul'da, Boğaziçi'ndeyim;
Bir fakir Orhan Veli;
Veli'nin oğlu;
Tarifsiz kederler içindeyim
BİR İSTANBUL TÜRKÜSÜ
Boğaziçi’nin âşıkane bakışları
Dudaktan öpen âşık gibi
Elimdeki kalemde muamma hâli
Seddin üzerine derin sükûnet
Nün ateşli masumane arzulara
Orhan Veli Kanık
📚
Klarnet ustası Mehmet Veli Kanık ile Fatma Nigar Hanım'ın ilk çocukları olarak 13 Nisan 1914'te İstanbul Beykoz'da dünyaya gelen Kanık, çocukluk yıllarını İstanbul'da geçirdi.
Halk dilini kullanmayı benimsedi
Türk edebiyatı tarihinde yenilikçi fikirlerin ilk savunucularından biri kabul edilen Kanık, şiirin ölçü, uyak gibi
seherceyolculuk.blogspot.com/2018/10/aziz-ne...
*
Günün Adamının Türküsü
*
Nedir bilmem helal, haram..
Olsun yeter cepte param
O gün başta her kim varsa
Onunladır benim aram