“Dönüp duran bir çark,
Akıp giden bir zaman.
Yine, yeniden bir sabah
Günaydın☀️yaşamak....”
‘Güldün, güller açıldı penceremin demirlerinde.
İyi ki geçtin dünyadan. Sahi, ya doğmasaydın...?’
Ve ekler Nazım Hikmet mektubun sonuna:
‘Herkese selam, sana hasret . . .’
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.