Okuduklarım arasında en etkilendiğim Zweig kitabı oldu. Muazzam bir kurgu, duyguyu bizzat hissettiren şahane bir anlatım. Özellikle bir kısmında* inanılmaz etkilendim. O satırlardan sonra dakikalarca “Ne? Nasıl yani? Demek bu yüzdenmiş.” diye şaşırmaktan kitabı okuyamadım. Ertesi gün o satırları sindirip devam edebildim ancak :) Şahaneydi, mutlaka okunması gerek :)
*Spoiler*
İlk bakış bir düş kırıklığıydı ve dahası acıyla yoğurulmuş bir öfkeydi: Onca büyük tehlikelerle ele geçirilmiş, onca yakıcı beklentiyle saklanmış olan bu kitap, satranç oyununa ait bir seçkiden, yüz elli şampiyonluk oyununu bir araya getiren bir seçkiden başka bir şey değildi.
*Spoiler*
