"Karamsar, depresif, klostrofobik.. Franz Kafkanın tarzını 3 kelimeyle tanımlasaydım, böyle tanımlardım. Kafka'yı okumak bir mağarada gezinmek gibi. Okurken sıkışmış ve basık hissettiriyor insanı. Fakat Kafka bizi bu mağarasında gezdirirken bazı yerlere çok değerli madenler de koymağı ihmal etmiyor..." (Portal)
Hələ
Bəzən bir sıra mətnləri, hətta sıxılarkən yazdığım boş-boş məktubları qələmə alarkən onu çox yaxşı anlayıram. İnsanın ən yaxın çevrəsi tərəfindən zərbə alması, həyata qarşı qorxuları bir qələmin mürəkkəbi ilə həkk etməyə çalışmaq həm bir qədər acizlik, həm də rahatlama vasitəsidir. Son hissə üçün isə sadəcə bir cümlə...